ΤΟ ΣΤΡΙΠΤΗΖ ΤΟΥ ΛΑΧΑΝΟΝΤΟΛΜΑ ΚΑΙ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ

ΤΟ ΣΤΡΙΠΤΗΖ ΤΟΥ ΛΑΧΑΝΟΝΤΟΛΜΑ ΚΑΙ

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ

«Όποιος έχει πολύ πιπέρι, βάζει και στα λάχανα», έτσι δεν λένε; Στο σπίτι μου έχω πάντα πολύ πιπέρι, είδος πρώτης ανάγκης. Λόγω εποχής, έχω και λάχανο. Μου αρέσουν οι λαχανοντολμάδες, αρέσουν και του Γιώργου, όμως θέλουν πολλή δουλειά. Οπότε…

…Θυμήθηκα ανίψι ένα φαγητό που είχα φάει κάποτε στη Βιέννη, στην Αυστρία. Έμοιαζε με ντολμά. Μιας και δεν φτάνουν τα κέρματα που βρήκα στον κουμπαρά για να κάνουμε Πρωτοχρονιά στο Σάλτσμπουργκ -  γιατί μου ρήμαξαν την… αποταμίευση τα παιδάκια που μας είπαν τα κάλαντα τα Χριστούγεννα – και μιας και περνάω μια κρίση τεμπελιάς, αποφάσισα να πειραματιστώ με το λάχανο και το concept του λαχανοντολμά σε εκδοχή τεμπέλας. 

Αντί για το συνηθισμένο 3-ωρο, αυτή η συνταγή ολοκληρώνεται σε λιγότερο από 1 ώρα. Όμως πρώτα, θέλω σαν καλή μάγισσα να σε προικίσω με…

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ:

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

Ό,τι ήταν άχρηστο και μη-παραγωγικό, μαζί με τον παλιό τον χρόνο ας ξεκουμπιστεί.

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

Ερωτευτείτε και ζήστε το όνειρο, το παραμύθι. Κι αν έχετε ήδη σύντροφο, ξαναερωτευτείτε τον/την.

ΜΑΡΤΙΟΣ

Πετάξτε ψηλά στον ουρανό με τα φτερά ανοιχτά σαν τον χαρταετό.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ

Λυπηθείτε το αρνί. Δοξάστε τη Φύση.

ΜΑΙΟΣ

Μαδήστε τη μαργαρίτα ανελέητα μέχρι να μαρτυρήσει ό,τι γνωρίζει.

ΙΟΥΝΙΟΣ

Βάλτε το ποδάρι σας με τόλμη στα γαλανά νερά. Μυρίστε το καλοκαίρι.

ΙΟΥΛΙΟΣ

Απλώστε την κορμάρα σας στην άμμο, στο βοτσαλάκι, στο βραχάκι… ό,τι σας βρίσκεται τέλος πάντων και βάλτε αντηλιακό.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Ερωτευτείτε. Ξανά. Είναι το καλύτερο φάρμακο. Έτσι κι αλλιώς, δεν είναι για πάντα. Μη φοβάστε. Θα περάσει με την πρώτη συννεφιά.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

Μαζέψτε τα μυαλά σας. Τα κεφάλια μέσα. Χειμώνας έρχεται, αλλά θα περάσει.

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

Δείτε Θέατρο. Κινηματογράφο. Διαβάστε λογοτεχνία. Ακούστε ποιοτικό ραδιόφωνο. Μακριά από την Τηλεόραση. Εκτός από τα ντοκιμαντέρ της και τις εκπομπές Τέχνης-Επιστήμης.

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

Κάντε οικονομία. Σαν το μυρμήγκι. Και υπομονή.

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

Άντε, τον φάγαμε τον γάιδαρο. Ξανα- έρχονται γιορτές.

Στο μεταξύ, μάθετε μια καινούρια τέχνη, κάνετε επιμόρφωση. Κανένα διαλογισμό, καμιά γιόγκα καμιά προσευχή. Βοηθήστε και κανένα συνάνθρωπο, δεν είναι κακό. Κάνετε και καμιά ειρηνική πορεία διαμαρτυρίας - είμαι σίγουρη ότι κάθε Κυβέρνηση που σέβεται την παράδοση θα δημιουργεί αιτίες για να διαμαρτύρονται οι πολίτες και να μην πλήττουν. Γυμναστείτε να είστε έτοιμοι για τρέξιμο σε περίπτωση ανάγκης.

Πολλοί συνηθίζουν να κάνουν Ρεβεγιόν Πρωτοχρονιάς έξω. Σε κάποιο νυχτερινό Κέντρο. Ποτέ δεν μου άρεσε αυτό το είδος διασκέδασης. Μόνη εξαίρεση ο ασταμάτητος χορός στη ντισκοτέκ. Τον καιρό που ήμουν αθλητικός τύπος. Αλλά αυτό είναι παρελθόν. Η ιδέα να είμαι σαρδελοποιημένη κονσερβοποιημένη σε ένα μακρόστενο τραπέζι μου φέρνει και μόνο στη σκέψη της μια σύντομη κρίση πανικού.

Να μην μπορείς καν να μιλήσεις με τον διπλανό σου. Πρώτον γιατί δεν θα σε ακούσει από την ένταση της μουσικής και δεύτερον γιατί είναι αδύνατο να γυρίσεις να τον κοιτάξεις και να διαβάσεις τα χείλη του έτσι που σε έχουν στριμώξει ανάμεσα σε δυο καρέκλες. Όσο για τον καπνό των τσιγάρων που αδυνατεί να απορροφηθεί από τον εξαερισμό και τα σπέσιαλ εφφέ υγρού πάγου, δεν έχω λόγια! Για τα ντεσιμπέλ που σου αφήνουν 15% κώφωση... Όσο για την ποιότητα των καλλιτεχνών της πίστας και των ασμάτων… Μην πω και για το φαί που σε ταΐζουν σε αυτούς τους Ναούς της Τέχνης. Όταν θα έρθει κάποτε η σειρά σου να σε σερβίρουν!... Και ο λογαριασμός, ευτραφής. Χωρίς απόδειξη μάλιστα, μαθαίνω από κάποιους που συχνάζουν σε τέτοια μέρη. 

Υπολογίζω πως 5 φορές θα έχω πάει σε τέτοιο 'Ναό" στα 50 χρόνια και νομίζω πως για αυτή τη ζωή αρκεί. Προτιμώ στις γιορτές να βρίσκομαι με ανθρώπους που μπορώ να τους κοιτάζω στα μάτια και να επικοινωνούμε.

Ξέφυγα εκτός θέματος λιγάκι. Πολύ πρωτότυπο!... Πάμε τώρα να μαγειρέψουμε γιατί έχουμε και δουλειές.

Αφού λοιπόν δεν θα απολαύσω από κοντά το αβυσσαλέο μπούστο κάποιας ‘τραγουδίστριας’ την ώρα που θα την πυροβολούν με δίσκους λουλούδια και θα αδειάζουν σαμπάνια στο δωδεκάποντο γοβάκι της ούτε και το καυτό μίνι κάποιας έτοιμης για γονιμοποίηση ανεβασμένης σε πρώτο-τραπέζι-πίστα πελάτισσας για τα καθιερωμένα ‘ώπα-ώπα’ του ρεβεγιόν που σε απευθείας μετάδοση θα κοσμήσουν τοίχους στο Facebook, ας ασχοληθώ με…

ΤΟ ΣΤΡΙΠΤΗΖ ΤΟΥ ΛΑΧΑΝΟΝΤΟΛΜΑ!

(δόση για 10 μεγάλους ντολμάδες)

ΥΛΙΚΑ

½ άσπρο λάχανο μετρίου μεγέθους

2 κ.σ. βούτυρο, ½ κούπα ελαιόλαδο

600 γρ. φρέσκος μοσχαρίσιος κιμάς

200 γρ.  ρύζι για πιλάφι

2 κρεμμύδια ξερά τριμμένα

2 αυγά

1 κ.σ. άνηθος, 1 κ.σ. μαϊντανός, 1 κ.σ. δυόσμος

1 κ.γλ. αλάτι, πάπρικα και μαύρο πιπέρι

3 κούπες ζεστό νερό

1 λεμόνι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Σε μια λεκάνη ζυμώνω τον κιμά μαζί με το ρύζι, τα αυγά, το τριμμένο κρεμμύδι, τον άνηθο, τον μαϊντανό, τον δυόσμο και το αλατοπίπερο. Το μείγμα δεν θα είναι πολύ σφιχτό. Θα σφίξει ενώ ψήνεται χάρη στο αυγό. Πλάθω 10 μεγάλους στρογγυλούς ‘κεφτέδες’. Τρίβω το λάχανο όπως κάνω για τη λαχανοσαλάτα. Το σοτάρω σε μια πλατιά και βαθιά κατσαρόλα μαζί με το βούτυρο, το λάδι και λίγο αλάτι σε μέτρια φωτιά, ανακατεύοντας για να μην κολλήσει. Σε 10’ προσθέτω 3 κούπες ζεστό νερό και μόλις αρχίσει να βράζει τοποθετώ προσεχτικά τους ‘κεφτέδες’ αφήνοντας απόσταση μεταξύ τους. Σκεπάζω την κατσαρόλα και αφήνω το φαγητό να σιγοβράσει σε χαμηλή φωτιά για 25’ χωρίς να ανοίξω το καπάκι. Κατεβάζω από τη φωτιά και το αφήνω σκεπασμένο για τουλάχιστον 15’. Σερβίρω σε βαθιά πιατέλα ζεστό. Τους κεφτέδες στο κέντρο και γύρω-γύρω το λάχανο και περιχύνω με τον φρεσκοστυμμένο χυμό του λεμονιού.

Θα χαρώ να σε ξαναδώ… του χρόνου. 

Μακάρι να έχεις μια Καλή Χρονιά!

Με αγάπη,

η θεία Μαριλίζ

Υ.Γ. Μην φας κακομοίρη μου / κακομοίρα μου όλα τα γλυκά του Πρωτοχρονιάτικου μπουφέ μονομιάς! Θα το μετανιώσεις. Και μετά, θα τρέχεις για δίαιτες.

ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΔΕΙΣ ΣΑΝ SLIDESHOW

* Σου άρεσε αυτή η ανάρτηση; Μοιράσου τη με τους φίλους σου και γίνε μέλος-αναγνώστης του blog δωρεάν.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΙΤΑ ΜΕ ΛΑΧΑΝΟ ΚΑΙ ΚΡΟΥΣΤΑ ΤΥΡΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΥΣΗΙΔΑ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΙΤΑ ΜΕ ΛΑΧΑΝΟ ΚΑΙ ΚΡΟΥΣΤΑ ΤΥΡΙΩΝ

ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΥΣΗΙΔΑ

Γεια σου. Καλωσόρισες στο σπίτι μου! Πέρνα μέσα στη ζεστή μου κουζίνα να φτιάξουμε παρέα μια λαχταριστή ανοιχτή πίτα με λάχανο, που από μέσα θα είναι σαν σουφλέ και από πάνω θα τη σκεπάζει μια ροδοκόκκινη τραγανή κρούστα από λιωμένο τυρί… Τι ήταν αυτό που ακούστηκε; Γουργούρισε η κοιλιά σου ή μήπως πέρασε απ’ έξω η γάτα του γείτονα;

Επέλεξα για σήμερα αυτή την εύκολη, οικονομική αλλά εντυπωσιακή ως προς την εμφάνιση και τη γεύση συνταγή, επειδή την άλλη εβδομάδα έρχονται Χριστούγεννα. Ο κοσμάκης λεφτά πολλά δεν έχει – τι να λέμε τώρα. Ένα γιορτινό τραπέζι όμως με την οικογένεια και τους φίλους, θα γίνει. Δεν θα αναβάλλουμε τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά επειδή μας βρήκε η κρίση! Δεν θα περάσει ο φασισμός. Άντε, γιατί… Α!

Ας είναι και δυο και τρεις αυτοί που θα καθίσουν στο τραπέζι. Ας γίνει και ρεφενέ φέτος βρε αδερφέ! Ας ψήσει ένας τη γαλοπούλα ή το χοιρινό, ας φτιάξει άλλος την πίτα, άλλος τα κρύα ορεκτικά, ας ετοιμάσει κάποιος τις σαλάτες, άλλος τις πατάτες και τις γαρνιτούρες, κι ας βρεθεί κι ένας να φέρει το κρασί ή ό,τι πίνει τέλος πάντων η παρέα. Γιατί η παρέα μετράει. Η συντροφιά. Οι άνθρωποι. Να βρίσκονται μαζί. Να μοιράζονται στιγμές αγάπης. Αυτό δεν είναι άλλωστε το κοινωνικό νόημα των Χριστουγέννων; Δεν είναι γεύμα εργασίας. Δεν είναι μια νύχτα στο... αυτόφωρο.

Αν και δεν έχει τύχει να φάω, να διαβάσω ή να φτιάξω κάποτε στο παρελθόν λαχανόπιτα, γνωρίζω πως δεν είναι… μια πρωτοεμφανιζόμενη καλλιτέχνις στο στερέωμα των γεύσεων. Αυτή όμως, τη συγκεκριμένη εκδοχή της συνταγής για πίτα με άσπρο λάχανο, την έφτιαξα για  πρώτη φορά σήμερα έτσι, στην τύχη. Και επειδή μου βγήκε καλή, την έγραψα και σου τη λέω κι εσένα.

Θυμόμουν την παιδική μου φίλη, τη Χρυσηίδα μαγειρεύοντας. Επειδή κάποτε πριν από… μισό λεπτό, μετράω… 30 χρόνια – άκου να δεις - μου έμαθε να φτιάχνω μια άλλη, παρόμοιας «αντίληψης», πίτα. Την πρασόπιτα.  Μας κάλεσε η φίλη μου να περάσουμε μαζί τα Χριστούγεννα φέτος στην πόλη που ζει με την οικογένεια της. Επειδή οι συνθήκες και ήδη δοσμένες υποσχέσεις με έκαναν να αρνηθώ αυτή την όμορφη πρόταση, της αφιερώνω σήμερα ονομαστικά αυτή τη γευστική συνταγή. Από το τίποτα, κάτι είναι κι αυτό. Τι λες κι εσύ;

ΠΙΤΑ ΛΑΧΑΝΟ ΜΕ ΚΡΟΥΣΤΑ ΤΥΡΙΩΝ

(δόση για 6 μερίδες ή 12 κομμάτια για μπουφέ)

ΥΛΙΚΑ

½ άσπρο λάχανο μετρίου μεγέθους

1 μεγάλο κρεμμύδι

3 αυγά

1 κούπα κρέμα γάλακτος (ελαφριά σε λιπαρά)

2 κ. σούπας μαργαρίνη για το σοτάρισμα

150-200 γρ. ρεγκάτο (ή άλλο πικάντικο σκληρό κίτρινο τυρί)

1 φύλλο φρέσκια σφολιάτα ψυγείου

μπόλικο μαύρο πιπέρι, ελάχιστο αλάτι

λίγο ελαιόλαδο για το ταψί

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Τρίβω το λάχανο, ψιλοκόβω το κρεμμύδι, τα αλατίζω ελαφρά και τα σοτάρω με τη μαργαρίνη σε μια πλατιά κατσαρόλα για 15’ περίπου. Σε μέτρια προς δυνατή φωτιά μέχρι να μαραθούν, να χρυσίσουν λίγο και να εξατμιστούν τα πολλά υγρά. Χτυπάω σε ένα μπολ τα αυγά με τον αυγοδάρτη και στην συνέχεια τα ανακατεύω καλά με την κρέμα γάλακτος. Τρίβω το τυρί στον τρίφτη.

Λαδώνω ένα πυρίμαχο σκεύος. Αν είναι για μπουφέ, καλύτερα παραλληλόγραμμο για να βγουν τετράγωνα κομμάτια. Στρώνω στον πάτο το φύλλο και το τρυπάω σε πολλά σημεία με ένα πιρούνι. Από πάνω στρώνω το μίγμα του λάχανου και τρίβω πιπέρι με τον μύλο. Ρίχνω το μίγμα του αυγού με την κρέμα να πάει παντού. Γυρίζω προς τα μέσα τις άκρες του φύλου αν τυχόν περισσεύουν. Ρίχνω το τυρί να σκεπάσει καλά όλη την επιφάνεια, ακόμα και τις άκρες του φύλλου.

Τοποθετώ το ταψί στη χαμηλή θέση για να ψηθεί καλά η βάση και να μην αρπάξει η επιφάνεια. Ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 180^Ο C με τις δύο αντιστάσεις πάνω και κάτω για 40’. Περιμένω να κρυώσει λίγο πριν κόψω μερίδες για να μη διαλυθεί.

Τη Χρυσηίδα τη βλέπω συχνά. Στο Facebook και στο… τηλέφωνο. Κατάλαβες! Εδώ και 20 περίπου χρόνια ζούμε 4 ώρες μακριά με το τρένο Intercity. Κι όπως συχνά κάνουμε οι περισσότεροι με τους ανθρώπους που αγαπάμε και που κάτι ιδιαίτερο σημαίνουν για τη ζωή μας, αναβάλουμε την επόμενη συνάντηση για εκείνο το… «αργότερα». Λες και κάποιος μας έχει εγγυηθεί εγγράφως και με σφραγίδα πως σε αυτό το απροσδιόριστο «αργότερα» θα είναι για εμάς οι συνθήκες πιο ευνοϊκές και θα είμαστε όοολοι καλά για να μπορούμε όοοποτε θελήσουμε να συναντηθούμε… Εκεί. Στο «αργότερα».

Τέλος πάντων, αγαπημένη Χρυσηίδα μου, κι εσύ φίλε και φίλη που επισκέπτεσαι τακτικά το σπίτι της θείας Μαριλίζ, ξέρεις εσύ, πάρε τώρα ένα εικονικό ψηφιακό κομμάτι πίτα με λάχανο που μόλις ξεπρόβαλε τη μούρη της από τον φούρνο μου και σου εύχομαι να περάσεις όμορφα Χριστούγεννα. Χρόνια Πολλά με υγεία, με αγάπη, με χαρά και με την ελευθερία να επιλέγεις πολύ προσεκτικά με ποιους θα κάνεις παρέα και να διαχειρίζεσαι με σοφία τον πολύτιμο χρόνο σου! Γιατί αυτόν έχεις. Δεν έχεις άλλον.

Θα χαρώ να σε ξαναδώ και να ξαναμαγειρέψουμε παρέα!

Με αγάπη,

η θεία Μαριλίζ

Υ.Γ. Θα τα ξαναπούμε πριν την Πρωτοχρονιά.

ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΔΕΙΣ ΣΑΝ SLIDESHOW

* Σου άρεσε αυτή η ανάρτηση; Μοιράσου τη με τους φίλους σου και γίνε μέλος-αναγνώστης του blog δωρεάν.