ΣΑΝ ΘΑ ΜΠΑΙΝΟΒΓΑΙΝΕΙ Η ΑΝΟΙΞΗ ΩΡΑ ΓΙΑ
ΠΟΛΥΣΠΟΡΙ
Ένα πιάτο κατάλληλο για όλους: για vegetarian και μη, για λάτρεις των οσπρίων, για όσους νηστεύουν τη Σαρακοστή ή σε άλλες εποχές του έτους. Και με μια δόση μαγειρικής εθνικιστικής έπαρσης…
Σα να μπαινοβγαίνει η Άνοιξη φέτος στην Ελλάδα. Σα να
επιχειρεί να μας εκδικηθεί ο παγερός Ευρωπαϊκός Βορράς. Ίσως επειδή το ποδάρι
της Ελλάδας του φαίνεται ασήκωτο βαρίδι, με αυτή την κρίση «μας». Λες κι αυτή η κρίση δεν είναι και δική τους.
Ε, ναι, λοιπόν. Φαίνεται
πως η Ευρώπη τον Έλληνα δεν τον αντέχει. Παρότι η ίδια είναι αποτέλεσμα
πολύσπορης πανσπερμίας. Ωσάν το ωραίο φαγητό που σιγοβράζει στην κατσαρόλα μου
σήμερα.
Ελλάδα χωρίς Ευρώπη, γίνεται.
Γιατί η Ελλάδα, υπήρχε και
πριν από την Ευρώπη. Και μάλλον θα υπάρχει και μετά.
Από μόνοι τους το
παραδέχονται οι πληροφορημένοι Ευρωπαίοι: Ο Ευρωπαϊκός Πολιτισμός πηγάζει από
τον Ελληνικό.
Όταν θαυμάζουν, μιμούνται
και υιοθετούν (όταν δεν κλέβουν) τα απαράμιλλα Έργα Τέχνης της Γλυπτικής και
της Ζωγραφικής, την Ελληνική Γλώσσα με τον μοναδικό της πλούτο, τη Φιλοσοφία
που εισήγαγε στον κόσμο νέους τρόπους σκέψης, τους ευφάνταστους Μύθους, το
Θέατρο, τη Λογοτεχνία, την Ποίηση, τη Μουσική, τον Χορό, την Αρχιτεκτονική, τις Επιστήμες, την… Κουζίνα της, τότε η Ελλάδα είναι «καλή»;
Βρε ουστ! Που θα μας είτε ότι «δεν σας κάνουμε» για
εταίροι. Ξέρετε κάτι; Εσείς «δεν μας κάνετε»!
Αν η Ευρώπη χάσει την
Ελλάδα, θα μείνει ανάπηρη.
Η Ελλάδα έχει μείνει
πολλές φορές μόνη στη διάρκεια της Ιστορίας. Δεν θα είναι η πρώτη φορά. Θα
επιβιώσει. Θυμάσαι τη συμπεριφορά των «συμμάχων» στη Μικρασιατική Καταστροφή;
Σήκωσε το κεφάλι σου ψηλά,
ξανά. Μη ντρέπεσαι για τον τόπο και την καταγωγή σου. Η Ελλάδα δεν είναι μόνο η
Ακρόπολη, η Σαντορίνη, η Μύκονος και τα syrtaki – suvlaki – tzatziki - mousakas.
Επειδή εμφανίζονται
διαχρονικά μερικοί φαύλοι, προδότες, αυτό δε σημαίνει πως όλοι
οι Έλληνες είναι κατώτεροι ως Έθνος κι
ως Φυλή. Και σίγουρα δεν είναι όλοι τεμπέληδες.
Η Ελλάδα είναι ένας
ζωντανός οργανισμός. Είναι οι ίδιοι οι Έλληνες. Με την καρδιά και το κορμί να πάλλεται
ερωτικά, με το νου να ταξιδεύει σε μέρη ανεξερεύνητα. Με μοναδικά χαρακτηριστικά
που δεν μεταδίδονται απλά από γονίδια αλλά από το τρυφερό χάδι του ανοιξιάτικου
ήλιου στα μάτια σου και την αλμυρή γεύση της καλοκαιρινής θάλασσας στο στόμα
σου. Ναι, κάπου εκεί ελλοχεύει κάποιος Οδυσσέας, κάποιος Ζορμπάς. Όμως είναι πολλά
άλλα…
Κομμένα λοιπόν τα ταπεινωτικά
λόγια και τα πικρόχολα σχόλια, καθ’ έξιν κατηγόριες για τους Έλληνες, γενικώς
και αορίστως και συλλήβδην. Ελάτε κι αποδείξτε πόσο ηθικά, κοινωνικά και
πολιτικά άμεμπτοι είστε του λόγου σας οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι. Απλά ρίξτε μια ματιά
στη δική σας Ιστορία. Στις καταστροφές που προξενήσατε με τριακονταετείς, εκατονταετείς
και παγκόσμιους πολέμους εδώ και χίλια τόσα χρόνια.
Από πού προέρχεται η ονομασία
ΕΥΡΩΠΗ; Μην ανοίξουμε τώρα θέμα και
για το copyright! By the way - ειρήσθω εν παρόδω - και το ΕΥΡΩ, από ελληνική λέξη προέρχεται. Να
τα λέμε κι αυτά.
ΕΥΡΩΠΗ: μια ερωτική ιστορία που απεικονίζεται στο
νόμισμα των 2 ευρώ:
Σύμφωνα με την αρχαία
ελληνική μυθολογία η Ευρώπη, κόρη των ηγεμόνων της Φοινίκης Αγήνορα και
Τηλεφάσσας και αδελφή του Κάδμου, του ιδρυτή της Θήβας… ένα πρωινό, πήγε σε
κάτι λιβάδια να παίξει με τις φίλες της και να μαζέψει λουλούδια. Εντελώς
τυχαία, περνούσε από κει ο Δίας - γνωστός playboy της εποχής και «πρόεδρος» των Θεών του Ολύμπου. Μόλις
την είδε τον χτύπησε ο Έρωτας, που ήταν κι αυτός περαστικός από κει.
Καθώς ο Δίας μάντεψε πως η
ωραία παρθένα δεν θα του «καθόταν» εύκολα, για να την κάνει δική του, χρησιμοποίησε
το εξής τέχνασμα: μεταμορφώθηκε σε έναν καλλίγραμμο, μυώδη, γοητευτικό ταύρο.
Την πλησίασε κι έκανε ότι τάχα μου-τάχα μου βόσκει ήσυχα. Η Ευρώπη, έπεσε στην
παγίδα του. Σίμωσε κι άρχισε να τον χαϊδεύει. Σε λίγο έκατσε και πάνω του
- έτσι το έλεγαν τότε.
source: wikipedia Βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου! |
Αφού την πήγε πρώτα ένα ρομαντικό
ταξιδάκι, περιοδεία σε όλη τη σημερινή Ευρώπη να δει τα αξιοθέατα, διέσχισε τη
θάλασσα συνοδευμένος από Νηρηίδες και Τρίτωνες και τελικά την πήγε στην Κρήτη. Στο
Δικταίον Άντρο, αν θυμάμαι σωστά. Από το γάμο που ακολούθησε γεννήθηκαν τρεις
γιοί. Ο Μίνωας, ο Ραδάμανθυς και ο Σαρπηδόνας.
Βέβαια το ρομάντζο του Δία
με την Ευρώπη δεν κράτησε πολύ. Γιατί, κάποια στιγμή, θυμήθηκε πως είχε αφήσει
τη γυναίκα του την Ήρα στον Όλυμπο και καμιά εκατοστή παιδιά από δω κι από κει,
τα οποία είχαν προκύψει από διάφορα μπάτσελορ πάρτι.
Τότε η Ευρώπη, ακολούθησε
τη συμβουλή του ψυχοθεραπευτή της και παντρεύτηκε τον βασιλιά της Κρήτης, τον
Αστερίωνα, ο οποίος υιοθέτησε τα παιδιά της. Μετά το θάνατό του, στο θρόνο της
Κρήτης ανέβηκε ο πρωτότοκος Μίνωας, που ήταν λέει ο πρώτος Έλληνας
θαλασσοκράτορας και νομοθέτης.
Άκου να δεις τι μαθαίνει
κανείς όταν πάει στην κουζίνα για να μαγειρέψει όσπρια!
ΠΟΛΥΣΠΟΡΙ (ΠΟΛΥΣΠΟΡΙΑ) ή ΟΣΠΡΙΑΔΑ
(για 6 μερίδες)
500 γρ. διάφορα όσπρια
2 κρεμμύδια (ψιλοκομμένα)
2 καρότα (κομμένα)
3 κ. σούπας πελτές τομάτας
Αγνό παρθένο ελαιόλαδο (1
ποτηράκι κρασιού)
Αλάτι και πιπέρι
ΣΗΜ. Σήμερα χρησιμοποίησα φασόλια μέτρια, μπιζέλι
κομμένο, φακή ψιλή, φακή αποφλοιωμένη – έτοιμο μείγμα που αγόρασα στο
σουπερμάρκετ από γνωστή εταιρία. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις όποια όσπρια σου
έχουν περισσέψει ή όποια προτιμάς. Π.χ. φασόλια μπαρμπούνια, μαυρομάτικα,
ρεβίθια, φάβα, ροβίτσα. Μπορείς επίσης να προσθέσεις όταν σερβίρεις ανάμεικτα
λαχανικά τουρσί (κουνουπίδι, καρότο, πιπεριές, λάχανο, πράσινες ντομάτες,
πράσο, σέλινο κλπ) ή 10’ πριν το τέλος να τα βάλεις κι αυτά να βράσουν στην
κατσαρόλα.
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Μουλιάζω από το βράδυ τα όσπρια
(ή τουλάχιστον 6 ώρες). Τα στραγγίζω και τα βάζω σε μεγάλη βαθιά κατσαρόλα (όχι
χύτρα ταχύτητας). Προσθέτω κρύο νερό, να το σκεπάζει 2 δάχτυλα. Αν χρειαστεί
προσθέτω λίγο βραστό νερό κατά διαστήματα. Βράζω για περίπου 20’. Προσθέτω τα κρεμμύδια
και τα καρότα ψιλοκομμένα μαζί με τον πελτέ ντομάτας. Σιγοβράζω για 1 ώρα περίπου,
μέχρι να χυλώσει. Τα σκληρά όσπρια θα πρέπει μαλακώσουν ενώ τα μαλακά θα
λιώσουν σχεδόν τελείως. Στο τέλος προσθέτω το ελαιόλαδο, αλάτι, φρεσκοτριμμένο
πιπέρι, κι ανακατεύω.
Μου αρέσει αυτό το φαγητό σαν σαλάτα, χωρίς ζουμιά, όπως στις φωτογραφίες.
Μου αρέσει αυτό το φαγητό σαν σαλάτα, χωρίς ζουμιά, όπως στις φωτογραφίες.
Όταν κρυώσει αρκετά, το
περνάω από τον μύλο των χορταρικών. Τρώγεται ζεστό ή κρύο. Είναι ωραίος μεζές
για τσίπουρο, ούζο, λευκό κρασί. Το χρησιμοποιώ και ως γαρνιτούρα σε άλλα
φαγητά. Μοιάζει αρκετά με τη φάβα. Σερβίρω με λαδολέμονο, ψιλοκομμένο κρεμμύδι
και μαϊντανό. Ή με κάππαρη και ελιές.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΙΑΤΟΥ:
Αυτό το φαγητό έχει τις
ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα. Για να ευχαριστήσουν τους Θεούς για τη γονιμότητα
της γης, οι αρχαίοι Έλληνες έφτιαχναν μια σούπα με διάφορα όσπρια. Σε μια
γιορτή που γινόταν στην Αθήνα για να τιμήσουν τον Απόλλωνα, τα Πυανόψια ή Πυανέψια, ανιψάκι μου. Έκαναν
αναίμακτη θυσία με φρούτα και καρπούς, τους πρώτους καρπούς της ετήσιας συγκομιδής.
Το έθιμο αυτό διασώθηκε
μέσα στους αιώνες. Στις 21 Νοεμβρίου,
στα Εισόδια της Θεοτόκου, την ημέρα της Παναγίας της «Πολυσπορίτισσας» ή
«Αρχισπορίτισσας» ή «Μεσοσπορίτισσας» ή «Ξεσπορίτισσας», οι γεωργοί έφερναν στην
εκκλησιά του χωριού μια ποσότητα από τους καρπούς που θα έσπερναν στα χωράφια
τους για να ευλογηθούν. Έπειτα έριχναν λίγα από αυτά τα όσπρια στην κατσαρόλα
και το φαγητό αυτό, που το ονόμαζαν Μαεργιά,
το έτρωγαν την ίδια μέρα. Τα υπόλοιπα ευλογημένα όσπρια τα έσπερναν στα χωράφια.
Μου είπαν πως στην Κρήτη το
φαγητό αυτό είναι γνωστό ως Μαγεριά,
Οσπριάδα, Παπούδια, Παλικαριά, Ψαροκόλλυβα
ή Φωτοκόλλυβα, το οποίο τρώγεται παραμονή των Φώτων με την προσθήκη πράσου,
σέλινου, μουλιασμένου σιταριού και κάρδαμου και άλλων καλών.
Όπως βλέπεις, το Πολυσπόρι (ή Πολυσπόρια) είναι ένα
φαγητό υγιεινό, οικονομικό, με πλούσια διατροφική αξία αλλά και με ενδιαφέρουσα
ιστορία την οποία μπορείς να διηγείσαι στα παιδιά και στα εγγόνια σου για να τα
πείσεις να φάνε όσπρια!
Αυτά τα… ολίγα για σήμερα
και καλή όρεξη! Αν και για να βρίσκεσαι εδώ, η όρεξη δε νομίζω να σου λείπει.
Με αγάπη,
η θεία Μαριλίζ
Υ.Γ. Η λέξη ΕΥΡΩΠΗ ετυμολογείται από τις λέξεις ευρύς και ώψ, δηλαδή
«ο ανοιχτομάτης, με τα μεγάλα μάτια». Μια άλλη εκδοχή αναφέρει το ακκαδικό erebu,
που σημαίνει «δύω». Η Ακκαδική ήταν σημιτική γλώσσα που ομιλείτο στην αρχαία
Μεσοποταμία, κυρίως από Ασσύριους και Βαβυλώνιους… Oh Babylon!
ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ SLIDESHOW
* Σου
άρεσε αυτή η ανάρτηση; Γράψε τα σχόλια σου, μοιράσου τη με φίλους, γίνε μέλος του blog δωρεάν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας