ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΙΤΑ ΜΕ ΛΑΧΑΝΟ ΚΑΙ ΚΡΟΥΣΤΑ ΤΥΡΙΩΝ
ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΥΣΗΙΔΑ
Γεια σου. Καλωσόρισες στο
σπίτι μου! Πέρνα μέσα στη ζεστή μου κουζίνα να φτιάξουμε παρέα μια λαχταριστή
ανοιχτή πίτα με λάχανο, που από μέσα θα είναι σαν σουφλέ και από πάνω θα τη
σκεπάζει μια ροδοκόκκινη τραγανή κρούστα από λιωμένο τυρί… Τι ήταν αυτό που
ακούστηκε; Γουργούρισε η κοιλιά σου ή μήπως πέρασε απ’ έξω η γάτα του γείτονα;
Επέλεξα για σήμερα αυτή
την εύκολη, οικονομική αλλά εντυπωσιακή ως προς την εμφάνιση και τη γεύση
συνταγή, επειδή την άλλη εβδομάδα έρχονται Χριστούγεννα. Ο κοσμάκης λεφτά πολλά
δεν έχει – τι να λέμε τώρα. Ένα γιορτινό τραπέζι όμως με την οικογένεια και
τους φίλους, θα γίνει. Δεν θα αναβάλλουμε τα Χριστούγεννα και την
Πρωτοχρονιά επειδή μας βρήκε η κρίση! Δεν θα περάσει ο φασισμός. Άντε, γιατί…
Α!
Ας είναι και δυο και τρεις
αυτοί που θα καθίσουν στο τραπέζι. Ας γίνει και ρεφενέ φέτος βρε αδερφέ! Ας
ψήσει ένας τη γαλοπούλα ή το χοιρινό, ας φτιάξει άλλος την πίτα, άλλος τα κρύα
ορεκτικά, ας ετοιμάσει κάποιος τις σαλάτες, άλλος τις πατάτες και τις
γαρνιτούρες, κι ας βρεθεί κι ένας να φέρει το κρασί ή ό,τι πίνει τέλος πάντων η
παρέα. Γιατί η παρέα μετράει. Η συντροφιά. Οι άνθρωποι. Να βρίσκονται μαζί. Να
μοιράζονται στιγμές αγάπης. Αυτό δεν είναι άλλωστε το κοινωνικό νόημα των
Χριστουγέννων; Δεν είναι γεύμα εργασίας. Δεν είναι μια νύχτα στο... αυτόφωρο.
Αν και δεν έχει τύχει να
φάω, να διαβάσω ή να φτιάξω κάποτε στο παρελθόν λαχανόπιτα, γνωρίζω πως δεν
είναι… μια πρωτοεμφανιζόμενη καλλιτέχνις στο στερέωμα των γεύσεων. Αυτή όμως, τη
συγκεκριμένη εκδοχή της συνταγής για πίτα με άσπρο λάχανο, την έφτιαξα για πρώτη φορά σήμερα έτσι, στην τύχη. Και επειδή
μου βγήκε καλή, την έγραψα και σου τη λέω κι εσένα.
Θυμόμουν την παιδική μου
φίλη, τη Χρυσηίδα μαγειρεύοντας. Επειδή κάποτε πριν από… μισό λεπτό, μετράω… 30
χρόνια – άκου να δεις - μου έμαθε να φτιάχνω μια άλλη, παρόμοιας «αντίληψης»,
πίτα. Την πρασόπιτα. Μας κάλεσε η φίλη
μου να περάσουμε μαζί τα Χριστούγεννα φέτος στην πόλη που ζει με την οικογένεια
της. Επειδή οι συνθήκες και ήδη δοσμένες υποσχέσεις με έκαναν να αρνηθώ αυτή
την όμορφη πρόταση, της αφιερώνω σήμερα ονομαστικά αυτή τη γευστική συνταγή. Από
το τίποτα, κάτι είναι κι αυτό. Τι λες κι εσύ;
ΠΙΤΑ ΛΑΧΑΝΟ ΜΕ ΚΡΟΥΣΤΑ ΤΥΡΙΩΝ
(δόση για 6 μερίδες ή 12
κομμάτια για μπουφέ)
½ άσπρο λάχανο μετρίου
μεγέθους
1 μεγάλο κρεμμύδι
3 αυγά
1 κούπα κρέμα γάλακτος
(ελαφριά σε λιπαρά)
2 κ. σούπας μαργαρίνη για
το σοτάρισμα
1 φύλλο φρέσκια σφολιάτα
ψυγείου
μπόλικο μαύρο πιπέρι,
ελάχιστο αλάτι
λίγο ελαιόλαδο για το ταψί
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Τρίβω το λάχανο, ψιλοκόβω
το κρεμμύδι, τα αλατίζω ελαφρά και τα σοτάρω με τη μαργαρίνη σε μια πλατιά
κατσαρόλα για 15’ περίπου. Σε μέτρια προς δυνατή φωτιά μέχρι να μαραθούν, να
χρυσίσουν λίγο και να εξατμιστούν τα πολλά υγρά. Χτυπάω σε ένα μπολ τα αυγά με τον
αυγοδάρτη και στην συνέχεια τα ανακατεύω καλά με την κρέμα γάλακτος. Τρίβω το
τυρί στον τρίφτη.
Λαδώνω ένα πυρίμαχο
σκεύος. Αν είναι για μπουφέ, καλύτερα παραλληλόγραμμο για να βγουν τετράγωνα
κομμάτια. Στρώνω στον πάτο το φύλλο και το τρυπάω σε πολλά σημεία με ένα
πιρούνι. Από πάνω στρώνω το μίγμα του λάχανου και τρίβω πιπέρι με τον μύλο. Ρίχνω
το μίγμα του αυγού με την κρέμα να πάει παντού. Γυρίζω προς τα μέσα τις άκρες
του φύλου αν τυχόν περισσεύουν. Ρίχνω το τυρί να σκεπάσει καλά όλη την επιφάνεια,
ακόμα και τις άκρες του φύλλου.
Τοποθετώ το ταψί στη
χαμηλή θέση για να ψηθεί καλά η βάση και να μην αρπάξει η επιφάνεια. Ψήνω σε
προθερμασμένο φούρνο στους 180Ο C με τις
δύο αντιστάσεις πάνω και κάτω για 40’. Περιμένω να κρυώσει λίγο πριν κόψω
μερίδες για να μη διαλυθεί.
Τη Χρυσηίδα τη βλέπω
συχνά. Στο Facebook και στο… τηλέφωνο. Κατάλαβες!
Εδώ και 20 περίπου χρόνια ζούμε 4 ώρες μακριά με το τρένο Intercity. Κι όπως συχνά κάνουμε οι περισσότεροι με τους
ανθρώπους που αγαπάμε και που κάτι ιδιαίτερο σημαίνουν για τη ζωή μας,
αναβάλουμε την επόμενη συνάντηση για εκείνο το… «αργότερα». Λες και κάποιος μας
έχει εγγυηθεί εγγράφως και με σφραγίδα πως σε αυτό το απροσδιόριστο «αργότερα»
θα είναι για εμάς οι συνθήκες πιο ευνοϊκές και θα είμαστε όοολοι καλά για να
μπορούμε όοοποτε θελήσουμε να συναντηθούμε… Εκεί. Στο «αργότερα».
Τέλος πάντων, αγαπημένη Χρυσηίδα
μου, κι εσύ φίλε και φίλη που επισκέπτεσαι τακτικά το σπίτι της θείας Μαριλίζ,
ξέρεις εσύ, πάρε τώρα ένα εικονικό ψηφιακό κομμάτι πίτα με λάχανο που μόλις
ξεπρόβαλε τη μούρη της από τον φούρνο μου και σου εύχομαι να περάσεις όμορφα
Χριστούγεννα. Χρόνια Πολλά με υγεία, με αγάπη, με χαρά και με την ελευθερία να επιλέγεις
πολύ προσεκτικά με ποιους θα κάνεις παρέα και να διαχειρίζεσαι με σοφία τον
πολύτιμο χρόνο σου! Γιατί αυτόν έχεις. Δεν έχεις άλλον.
Θα χαρώ να σε ξαναδώ και
να ξαναμαγειρέψουμε παρέα!
Με αγάπη,
η θεία Μαριλίζ
Υ.Γ. Θα τα ξαναπούμε πριν
την Πρωτοχρονιά.
ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΔΕΙΣ
ΣΑΝ SLIDESHOW
* Σου
άρεσε αυτή η ανάρτηση; Μοιράσου τη με τους φίλους σου και γίνε μέλος-αναγνώστης
του blog δωρεάν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας