Σάββατο 1 Ιουνίου 2013

ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΒΕΡΙΚΟΚΟ…ΣΑΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΦΙΛΙ!

ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΒΕΡΙΚΟΚΟ…ΣΑΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΦΙΛΙ!

(Μια «πειραγμένη» συνταγή για μαρμελάδα από τη θεία Μαριλίζ, πρώτη εκτέλεση 2013*)


Άργησα πάλι σήμερα, με συγχωρείς. Αλλά…δες τι σου έχω! Καλό μήνα κιόλας, μη ξεχνιόμαστε - 1 Ιουνίου, για φαντάσου! Πώς πέρασε η άνοιξη, ούτε που κατάλαβα!

Να σου πω την αλήθεια, δε μου πολυαρέσουν τα γλυκά. Εμένα μου αρέσει το αλάτι. Δεν είμαι αυτό που λένε «γλυκός άνθρωπος» - αν και πολλοί αυτό νομίζουν - είμαι «αλμυρός» άνθρωπος! Έλα μαζί μου στην κουζίνα. Θα φτιάξω μαρμελάδα βερίκοκο σήμερα. Γράψε τα υλικά, να τα θυμάσαι:

ΤΙ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΣ

2 κιλά ώριμα βερίκοκα καλής ποιότητας
2 κιλά καστανή ζάχαρη
3 «δοντάκια» αποξηραμένο κάρδαμο
1 φλιτζάνι τσαγιού νερό
1 ποτηράκι ξηρό λευκό κρασί

Εννοείται, δεν θα φάω μόνη μου τόσα βάζα μαρμελάδα. Λέω να κάνω ένα απρόσμενο γλυκό δωράκι σε κάποιους και να τους πω μ’ αυτόν τον τρόπο «σ’αγαπώ!». Αλλά, σε ποιούς; Δεν θα φτάσει για όλους… 

Μμμ, οπωσδήποτε ένα βαζάκι στη θεία Ράνια, που κάθε φορά που φτιάχνει ηπειρώτικη πίτα με φιλεύει… Και στη γειτόνισσα, τη Γκούντρουν. Είναι Γερμανίδα αλλά… από τις «καλές». Μού ‘δωσε κι αυτή τα Χριστούγεννα ένα βάζο μαρμελάδα. Άγρια φρούτα του δάσους που είχε μαζέψει στην πατρίδα της…Α! Και στον κυρ-Μήτσο, απέναντι. Κάθε Πάσχα πάντα μας θυμάται και μας φέρνει ένα πιάτο μεζεκλίκια και λέμε «και του χρόνου!»… Τι καλά να μπορούσα να έστελνα ένα βάζο και στην ανιψιά μου, τη Σίσσυ, που ακόμα βρίσκεται στα «ξένα». Νά ‘δινα κι ένα βαζάκι και στη μάνα της, που όλο τη σκέφτεται και κλαίει με δάκρυα... αλμυρά.

Ήθελα να έδινα ένα βαζάκι μαρμελάδα και σε εσένα. Αλλά, δεν μπορώ να σου στείλω. Ούτε καν ένα σύννεφο μ’ όλη τη γλύκα και το θεσπέσιο άρωμα του ώριμου φρούτου που σιγοβράζει με τη ζάχαρη και γίνεται σιρόπι δεν μπορώ να σου στείλω. Θα σου πω όμως πως τη φτιάχνω…

Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Πλύνε τα βερίκοκα, βγάλε το κοτσανάκι, το κουκούτσι τους και κόψε τα σε κομματάκια. Βάλε τα σε μια μεγάλη κατσαρόλα μαζί με σποράκια από το κάρδαμο - για να «καρδαμώσει» όποιος τη γευτεί - και βράσε τα σε δυνατή φωτιά μαζί με το νερό για περίπου 10 λεπτά. 

Πρόσθεσε τη ζάχαρη και χαμήλωσε τη φωτιά. 

Άφησε τη μαρμελάδα να σιγοβράσει μέχρι να «δέσει» ανακατεύοντας συνέχεια με ξύλινη κουτάλα για να μην «πιάσει» στον πάτο.

Τώρα θα σου πω τι να κάνεις για να πετύχει η μαρμελάδα. Όσο ανακατεύεις να σκέφτεσαι όλους εκείνους που αγαπάς. Το ασύγκριτο μπαχαρικό, που δεν θα βρεις να το πουλάνε πουθενά, είναι οι καλές ευχές.


Γίνε μια καλή μάγισσα που ανακατεύει μαγιοσόφια στη χύτρα της πάνω σε ξύλα, που τους έχει ανάψει ζωηρή φωτιά στο ξέφωτο του δάσους… Αλλά επειδή είναι καλοκαίρι, και φυσάει κιόλας, πρόσεξε μη βάλεις καμιά φωτιά και τρέχουμε να τη σβήσουμε. Ακόμα και στα οράματά σου να προσέχεις όταν παίζεις με τη φωτιά… Αν ήσουν εκείνη η μάγισσα, τι θα φορούσες, μήπως να έπιανες κότσο τα μαλλιά με ένα κόκαλο, όπως παλιά στην Αφρική, και νά ‘ριχνες μέσα στην κατσαρόλα τον αγαπημένο σου κάθε που «στραβώνει» και γίνεται ξινός ή πικρός… 

Μη δίνεις σημασία τι λέω, με ζάλισε ο μεθυστικός ατμός έτσι που στέκομαι από πάνω τόση ώρα κι ανακατεύω συνεχώς τη μαρμελάδα. Και μ΄αυτά και μ΄αυτά πέρασε η ώρα κι ήρθαν και μέλωσαν τα βερίκοκα κι έγιναν αλοιφή και γι’ άλλη μια φορά μύρισε υπέροχα η κουζίνα. Συμφωνείς πως η κουζίνα είναι ένα από τα ωραιότερα δωμάτια του σπιτιού;

Όπως σου είπα, μπορεί να μην είμαι «ειδικός» στα γλυκά, αλλά μια μαρμελάδα, μπορώ να την κάνω. Την πρώτη μου την έφτιαξα 8 χρονών. Ήταν ένα κρυμμένο μέρος σαν Παράδεισος, ένας κόλπος στο Πήλιο, Νταμούχαρη το όνομά του. Τώρα το ξέρουν πολλοί - τότε ήταν σχεδόν ακατοίκητο. Ωραία ήτανε! Το πιο αξιοθέατο εκεί ήταν ο μικρός Νικολάκης που τα χειλάκια του ήταν σαν ώριμο βερίκοκο και είχαν και γεύση από βερίκοκο... Αλλά, δεν σου είπα για την πρώτη μου μαρμελάδα. Ήμασταν εκεί την εποχή που βγαίνανε τα άγρια αχλάδια. Μαζέψαμε μερικά κιλά και τα βράζαμε ώρες μέσα σε ένα καζάνι στο ύπαιθρο. Είχαμε ανάψει μια φωτιά με ξύλα κι η μαρμελάδα εκείνη πήρε ένα άρωμα καπνιστό. Ακόμα τη θυμάμαι. Κι ας ήμουν μόνο 8...

Δεν θα σου πω πως να αποστειρώσεις τα βάζα και τα καπάκια τους γιατί βιάζεσαι κι εσύ, βιάζομαι κι εγώ. Να ρωτήσεις καμιά μαμά, καμιά γιαγιά, καμιά θεία σου, όλο και κάποια θα σου βρίσκεται ή ρώτα μια γειτόνισσα. Δεν ξέρεις πόσο θα χαρεί να μοιραστεί μαζί σου τις γνώσεις της. Ευκαιρία να έρθεις σε επαφή. Κάθε άνθρωπος έχει το δικό του σεντούκι με μυστικά. Ρώτα κάποια σοφή γυναίκα να σου πει - και πες της χαιρετίσματα κι από μένα!



ΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΜΟΥ…

Ρίξε το λευκό κρασί μέσα σε κάθε βάζο, κλείσε το καλά και κούνησέ το πέρα δώθε. Χύσε το κρασί στο επόμενο βάζο και κάνε το ίδιο ακριβώς με όλα τα βάζα. Αυτό το κολπάκι θα δώσει κάτι το ιδιαίτερο στη μαρμελάδα σου!

Όταν κρυώσει αρκετά η μαρμελάδα, γέμισε τα βάζα. Κλείσε τα καλά και γύρισέ τα ανάποδα μέχρι να κρυώσουν εντελώς. 


Πριν τα χαρίσεις, βάλε τα όμορφα σε ένα δίσκο και βγάλε μια φωτογραφία, όπως έκανα κι εγώ. Έτσι, για να θυμάσαι πως μπορείς κι εσύ να φτιάξεις ένα ωραίο σπιτικό γλυκό. Όχι, τίποτα, αλλά είναι σίγουρο πως δε θα σου μείνει ούτε μισό βάζο μαρμελάδα. Ανάρπαστη θα γίνει! 

Σκέψου. Ποιόν ξέρεις που μπορείς να του κάνεις μια όμορφη έκπληξη και να του γλυκάνεις τη διάθεση; Έτσι, ξαφνικά και απροσδόκητα. Ας πούμε, για να γιορτάσεις την πρώτη μέρα του ελληνικού καλοκαιριού… 
Παλιά, τέτοιες ανταλλαγές βάζων ήταν συνηθισμένες. Τώρα, ανταλλάσσουμε φωτογραφίες στα social media επιδεικνύοντας ότι φτιάχνουμε. Όπως ο φίλος μου, ο Θανάσης Ιατρίδης, ο σκηνοθέτης στα «Κλεμμένα Όνειρα», που κάθε τόσο μας ταράζει με τα λαχταριστά γλυκά του, που τα φωτογραφίζει και τα «μοιράζεται» μαζί μας στο «φατσοβιβλίο»…στο facebook, ντε!

Μοιράσου κι εσύ αν θέλεις αυτή τη συνταγή με τους δικούς σου φίλους.

Να ξανάρθεις. Θα σου πω κι άλλα!

Με αγάπη,
Η θεία Μαριλίζ


ΥΓ. Όρεξη νά ‘χεις, και η Ελλάδα είναι χώρα πλούσια… στα φρούτα. Δοκίμασε να φτιάξεις μαρμελάδα με ό,τι σου αρέσει! Ρίξε μια ματιά και στα παρακάτω.

ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Να διαλέξεις με προσοχή τα βερίκοκα. Να μην είναι ούτε πολύ άγουρα ούτε τίποτα χαλασμένα. Όταν τα καθαρίζεις, μη σε νοιάζει για τη φλούδα. Θα λιώσει μόνη της.

Η δυνατή φωτιά στην αρχή που βράζουν θα διατηρήσει το όμορφο χρώμα τους. Αυτό ισχύει και για μαρμελάδες με άλλα φρούτα.

Να προσέχεις την ώρα που ανακατεύεις γιατί σχηματίζονται φυσαλίδες που καμιά φορά πετάγονται και μπορεί να σε κάψουν. Γι’ αυτό είναι καλό η κατσαρόλα που θα χρησιμοποιήσεις να είναι βαθιά.

Αν τα φυλάξεις, βάλε τα βάζα στο ψυγείο.

Καλή επιτυχία!

* Μοιραστείτε το link με φίλους & εγγραφείτε στα μέλη αναγνώστες του blog για να ενημερώνεστε πρώτοι!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μας τη γνώμη σας