ΟΤΑΝ Η ΣΟΓΙΑ… ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟ ΜΟΥΣΑΚΑ!

ΟΤΑΝ Η ΣΟΓΙΑ… ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟ ΜΟΥΣΑΚΑ!

(Πρωταγωνιστεί η σόγια σε ρόλο ινκόγκνιτο)

Πάλι «δεν θα μας φτάσει ο μήνας μέχρι το τέλος των χρημάτων», που λέει και μια φίλη.

Από τότε που εγκαταστάθηκε για τα καλά η κρίση, δεν ξέρω αν το παρατήρησες, αλλά οι επισκέψεις στα σπίτια αυξήθηκαν. Πάνε οι έξοδοι για φαγητό κάθε τρεις και λίγο. Μουσειακοί χώροι θα γίνουν σύντομα τα ταβερνάκια.

Γιατί στα λέω τώρα αυτά; Γιατί περιμένω απόψε ένα φίλο του άντρα μου που θα ‘ρθει με τη συμβία του. Ο Ευάγγελος! Αυτός, δεν είναι άνθρωπος, πρόκειται για… σαρκοφάγο ον! Το καλοκαίρι, που πάνε εκδρομές με το τροχόσπιτο, τον βλέπουν τα αμνοερίφια την ώρα που μασουλάνε ανέμελα στα βοσκοτόπια τους και τρέχουν κλαίγοντας να βρουν τη μάνα τους. Δε μπορείς να φανταστείς τι τρώει! Δυό-δυό κατεβάζει τις σπαλομπριζόλες. Ώσπου να πεις «κύμινο», που έλεγε κι η γιαγιά μου, έχει «σκανάρει» όλο το τραπέζι κι έχει αφήσει μόνο τα σαλατικά. Απ’ αυτά δεν τρώει. Τον πειράζουνε, λέει, στο έντερό του. Ενώ, τη γουρουνοπούλα και το κοντοσούβλι τα χωνεύει εύκολα!... Τι να πεις. Κάθε οργανισμός με τις ιδιαιτερότητές του, για να το θέσουμε… σεμνά.

Να σου πω τώρα, γιατί θυμήθηκα τη γιαγιά μου που έχω και το όνομά της, το μισό. Γιατί η γιαγιά-Μαρία έφτιαχνε τον καλύτερο μουσακά της γης. Ναι, ξέρω, θα μου πεις πως η δική σου γιαγιά τον έκανε καλύτερο. Κι εγώ σου λέω, πως δεν υπάρχει περίπτωση! Η δική μου γιαγιά, στο μουσακά ήταν πρώτη! Άμα ξανάρθεις άλλη φορά, θα σου εξηγήσω πώς τον έφτιαχνε και θα δεις!

Απόψε, που λες, θα σερβίρω στους φίλους μας μουσακά! Όχι όμως από τον κανονικό. Γιατί όπως είπαμε, λεφτά δεν υπάρχουν (εκτός κι αν δεν έψαξα καλά). Ο κιμάς ο καλός, ο μοσχαρίσιος ο φρέσκος ο «ΑΑΑ», που διαλαλεί ο χασάπης, είναι «αλμυρός» στην τιμή του. Κι εγώ στο φαγητό, αλλά και γενικά δηλαδή, είμαι της άποψης του «ή ό,τι το καλύτερο ή καθόλου». Δεν συμφωνούν όλοι μ’ αυτό αλλά τι να κάνουμε. Από μικρή, λόγω που ήμουν μοναχοπαίδι, έχω νοοτροπία πριγκιποπούλας. Κι όπως λένε, του ανθρώπου πρώτα του βγαίνει η ψυχή κι ύστερα το χούι.

Να γεμίσω λοιπόν το τραπέζι με πιατέλες κρεατικά για να κάνω τον αγαπητό Ευάγγελο ευτυχισμένο για μια βραδιά, είναι ανέφικτο. Γι’ αυτό, ένεκα η ανάγκη που έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, περνάω στο Plan B…Τι θα κάνω; Τώρα, θα δεις! Βάζω την κόκκινη ποδιά μου και ξεκινώ!

Θα φτιάξω μια δόση μουσακά για έξι άτομα γιατί ο φίλος τρώει έτσι κι αλλιώς για τρεις… Σήμερα θα ακολουθήσω μια κλασσική συνταγή για μουσακά. Αν θελήσεις να πειραματιστείς κι εσύ με τη σόγια κάποια στιγμή, σου προτείνω να κάνεις όποια συνταγή γνωρίζεις, μόνο που θα αντικαταστήσεις τον μοσχαρίσιο κιμά με κιμά σόγιας. Θα βάλεις μεγαλύτερες δόσεις μυρωδικά και μπαχαρικά και καλό είναι να προσθέσεις κάποια λαχανικά. Προτιμώ το καρότο και την πιπεριά. Επειδή θα φουσκώσει πολύ, να ξέρεις πως τα 250 γραμμάρια αποξηραμένου κιμά σόγιας αντιστοιχούν σε 500 γραμμάρια μοσχαρίσιου κιμά. Τόσο απλά!

ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ:

Για τη βάση

1 ½ κιλό μελιτζάνες φλάσκες
Λίγο αλεύρι
250 γρ. αποξηραμένο κιμά σόγιας
1 καρότο
1 φρέσκια πιπεριά κόκκινη (φλωρίνης)
½ κιλό ώριμες ντομάτες (τριμμένες στον τρίφτη)

2 μεγάλα κρεμμύδια ξερά (ψιλοκομμένα)

1 σκελίδα σκόρδο (αν θέλεις)
2 φύλλα δάφνη
1 κ. γλυκού κανέλλα τριμμένη , 2 γαριφαλάκια ξερά
2-3 κόκκους μπαχάρι
1 κ. σούπας ζάχαρη, αλάτι και πιπέρι 

Μπόλικο μαϊντανό και λίγο φρέσκο δυόσμο 

½ φλιτζάνι τριμμένο κεφαλοτύρι
1 αυγό (χτυπημένο)
Λίγο ελαιόλαδο

Για τη μπεσαμέλ (μπέσαμε μούτσο… ή καπετάνιο!)

1 φλ. τσαγιού αλεύρι
4 φλ. τσαγιού γάλα ζεστό (όχι καυτό)
1 φλ. τσαγιού βούτυρο (καλύτερα φυτικό)
2 αυγά (χτυπημένα)
1 φλιτζάνι τριμμένο κεφαλοτύρι
Αλάτι και πιπέρι
Λίγο μοσχοκάρυδο (καλύτερα φρεσκοτριμμένο)


Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Είναι αρκετά περίπλοκο φαγητό αλλά είναι πολύ διασκεδαστική η διαδικασία. Σαν παιχνίδι. Γι’ αυτό ακριβώς, αν τον μαγειρέψεις με παρέα είναι ακόμα καλύτερα.

Έχω ήδη μουσκέψει τη σόγια σε μπόλικο ζεστό νερό για 10 λεπτά, την έχω στραγγίσει και στύψει καλά και τώρα μοιάζει με τον συνηθισμένο κιμά. Σοτάρω το κρεμμύδι στο λάδι. Μόλις ξανθύνει ρίχνω το καρότο, την πιπεριά και τη σόγια. Προσθέτω ντομάτες, σκόρδο, δάφνη, κανέλλα, γαρίφαλα, ζάχαρη κι αλατοπίπερο. Τα αφήνω να σιγοβράσουν 45 λεπτά. Παρακολουθώ μην «πιάσει» στον πάτο και κάθε τόσο ρίχνω λίγο ζεστό νερό κι ανακατεύω με ξύλινη κουτάλα. Στο τέλος θα πρέπει να έχει «πιει» όλα τα υγρά. Το δυόσμο και το μαϊντανό, το 1 αυγό και το ½ φλιτζάνι τυρί θα τα προσθέσω στη σόγια λίγο πριν αρχίσει η «συναρμολόγηση» του μουσακά. Όταν έρθει εκείνη η ώρα, θύμισε μου σε παρακαλώ να αφαιρέσω τα γαριφαλάκια, τη δάφνη, το μπαχάρι και τη σκελίδα σκόρδο, αν δεν έχει λιώσει. Μην τα φάει κανείς και δεν ξανάρθει στο «εστιατόριο»…

Στο μεταξύ, έχω ξεπικρίσει τις μελιτζάνες για καμιά ωρίτσα σε αλατισμένο νερό. Τώρα θα τις στύψω, θα τις αλευρώσω και θα τις τηγανίσω να ροδοκοκκινίσουν κι από τις δυο πλευρές. Στις μέρες μας, πολλοί τις μελιτζάνες για το μουσακά τις ψήνουν στο γκριλ. Είναι πιο υγιεινό και παχαίνει λιγότερο. Όμως στην περίπτωση της σόγιας που, από γεύση, δεν τη λες και συναρπαστική, χρειάζεται η μεγαλύτερη δυνατή γευστική ένταση από τα υπόλοιπα υλικά. Που, ευτυχώς, είναι όλα τους υπέροχα!

Πάμε τώρα να φτιάξουμε τη μπεσαμέλ! Κατά τη γνώμη μου, πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες μαγειρικές εφευρέσεις τις ανθρωπότητας. Μπορώ να τη φάω και σκέτη με το κουτάλι, σου λέω!

Ρίχνω στην κατσαρόλα το βούτυρο. Μόλις κάψει, χαμηλώνω τη φωτιά. Ρίχνω το αλεύρι κι ανακατεύω γρήγορα με ξύλινη κουτάλα για να μη σβολιάσει. Μόλις πάρει χρώμα, χύνω το ζεστό γάλα ενώ χτυπάω με το σύρμα συνεχώς. Να πώς έκαναν γυμναστική για τα μπράτσα οι παλιές! Ρίχνω αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο και τα 2 αυγά χτυπημένα. 10 λεπτά θέλει περίπου να ψηθεί. Τη βλέπεις να σφίγγει σιγά-σιγά κάτω από τα μάτια σου – άλλο ένα θαύμα χημείας! Τώρα ας την κατεβάσουμε από τη φωτιά. Να προσθέσουμε το τριμμένο τυρί, να ανακατέψουμε κι είμαστε εντάξει!

Αρχίζει η συναρμολόγηση τώρα. Βάζω μια στρώση μελιτζάνες στον πάτο του ταψιού. Ρίχνω λίγο τριμμένο τυρί. Στρώνω το μίγμα με τον κιμά σόγιας. Άλλη μια στρώση μελιτζάνες και καλύπτω με τη μπεσαμέλ. Ρίχνω το υπόλοιπο τυρί και μικρά κομματάκια βούτυρο που θα δώσουν καραμελωμένο χρώμα. Μπαίνει σε προθερμασμένο φούρνο σε μέτρια θερμοκρασία και για περίπου 45 λεπτά.

Όσο περιμένουμε να ψηθεί, θα σου πω δυο λόγια για την ιστορία της σόγιας, Έτσι, για να ‘χεις κι εσύ να λες στην παρέα και να δείχνεις… μορφωμένο άτομο. Μη φανταστείς ότι είμαι φανατική με τη σόγια, αλλά έχει το ενδιαφέρον της. Η καταγωγή της κυρίας Σόγιας είναι από την Ασία. Λέγεται πως καλλιεργείται εκεί 5.000 χρόνια! Υπήρξε ένα από τα 5 ιερά φυτά που επάνω τους βασίστηκε ο αρχαίος Κινέζικος πολιτισμός. Ποιά ήταν τα άλλα 4; Το ρύζι, το σιτάρι – τα ξέρεις αυτά – και άλλα δυο, λιγότερο γνωστά στα μέρη μας: το κεχρί και το σόργο. Αυτά τα πέντε, τα παλιά εκείνα αρχαία χρόνια, τα έπαιρνε και τα έσπερνε ο Αυτοκράτορας στη Γιορτή της Σποράς με τα ίδια του τα χέρια! Φαντάσου, λοιπόν, πόσο εκτιμούσαν τη σόγια, από τότε!

Ωχ! Ξεχάστηκα με την κουβέντα και θα μου αρπάξει το φαί! Πέρασαν τα 45 λεπτά. Πάω να σβήσω το φούρνο. Αλλά θα το αφήσω μέσα να σιγοψηθεί για άλλο ένα τέταρτο της ώρας.

Λοιπόν, το φαγητό μας από εμφάνιση δείχνει υπέροχο! Σαν αληθινός μουσακάς, συμφωνείς; Όταν κρυώσει λίγο και κόβεται θα είναι τέλειο.

Κατάλαβες; Αυτό εννοώ όταν λέω «η σόγια ινκόγκνιτο». 

Ο κιμάς της σόγιας μαγειρεμένος μοιάζει τόσο πολύ με χοιρινό κιμά που θα τον φάνε και θα πουν κι ένα τραγούδι. Δοκίμασε το και θα δεις. Αν δεν το μαρτυρήσεις, σχεδόν κανένας δεν θα καταλάβει ότι δεν είναι ζωικός κιμάς. Εκτός κι αν σου τύχει στο τραπέζι κανένας χορτοφάγος και το πει. Γιατί πετάγονται συνήθως αυτοί και μαρτυράνε. Την ξέρουν τη σόγια καλά, την τρώνε συχνά. Παίρνουν πρωτεΐνες και βιταμίνη Β. Γίνεται βέβαια μια συζήτηση για τα μεταλλαγμένα τρόφιμα, αλλά αυτό δεν είναι της στιγμής...

Θα μου πεις, και πώς είσαι τόσο σίγουρη, βρε φιλενάδα, ότι ο σαρκοβόρος κρεατοφάγος φίλος σου δεν θα το καταλάβει; 

Η απάντηση είναι απλή. Του την έχω ξαναστήσει αυτή τη μικρή απάτη μια φορά με ένα παστίτσιο. Το ίδιο «σενάριο» έπαιξε. Όπου κιμάς, βλέπε σόγια. Χαμπάρι δεν πήρε! Έφαγε και δεύτερη μερίδα κι έγλυφε τα δάχτυλά του. Η γυναίκα του βέβαια μια χαρά το κατάλαβε, αλλά δε μίλησε. Κουβέντα δεν είπε. Συνεννοηθήκαμε με ένα βλέμμα και τσιμουδιά. «Αμάν» έχει κάνει η γυναίκα να τον πείσει πού και πού να τρώει κανένα όσπριο, κανένα λαδερό, μπας και του πέσουν τα τριγλυκερίδια και η χοληστερίνη.

Αχ! Μου αρέσει πολύ ο μουσακάς! Είναι ένα πολύ καλοκαιρινό φαγητό. Θα σου βάλω, μετά που θα κόψω μερίδες. Να δοκιμάσεις!

Άντε, να τα ξαναπούμε!

Με αγάπη,
η θεία Μαριλίζ

Υ.Γ. Δε μου λες, έκανες καθόλου τη δίαιτα που σου έγραψα την προηγούμενη εβδομάδα; Εγώ την έκανα και έχασα ένα ολόκληρο κιλό. Φτάνει!... Αλλά μάλλον δεν φταίει η δίαιτα. Μάλλον θα φταίει που χμμ… έφαγα και «λίιιγο»παγωτό…

* Μοιραστείτε το link με φίλους & εγγραφείτε στα μέλη αναγνώστες του blog για να ενημερώνεστε πρώτοι!