Σάββατο 11 Μαΐου 2013

ΤΟ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΤΟΥ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ...

ΤΟ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΤΟΥ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ…

(Μια αγαπημένη συνταγή της θείας Μαριλίζ, πρώτη εκτέλεση: Άνοιξη 1994)

Α! Τι καλά που ήρθες! 

Σήμερα θα φτιάξω μια φανταστική συνταγή γιατί περιμένω για φαγητό την αγαπημένη μου ανιψιά, τη Σίσσυ. Αύριο φεύγει το πουλάκι μου, πετάει για Λονδίνο. Δεν θα λείψει πολύ, μη φανταστείς, για ένα σεμινάριο πάει - και πολύ καλά κάνει. Πάντα είναι καλό να μαθαίνει ο άνθρωπος και ειδικά έτσι όπως έχει γίνει η κατάσταση... όσο περισσότερες γνώσεις αποκτάς τόσο λιγότερο πιθανό είναι να "πεινάσεις"...

Ας φάει όμως σήμερα ένα φαγάκι της προκοπής γιατί εκεί πέρα, ποιός ξέρει τι θα τους ταΐζουν. Δεν έχω τίποτε με τους ανθρώπους αλλά, μεταξύ μας, αυτοί στην κατσαρόλα ό,τι νά ‘ναι ρίχνουν μέσα κι αυτό το λεν «φαί»… 

Λοιπόν! Μιας και είσαι εδώ, έλα μαζί μου στην κουζίνα να μάθεις τα μυστικά αυτού του φαγητού κι αν θέλεις, μείνε να φάμε παρέα.




ΤΙ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΣ:

1 φρέσκο κοτόπουλο
5-6 μεγάλες πατάτες
2 ξινόμηλα
1 μεγάλο ζουμερό λεμόνι
2 πορτοκάλια
1 γεμάτη κ. σούπας μουστάρδα
Λίγο αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
1 κλωνάρι φρέσκο δενδρολίβανο ή 1 κ. γλυκού ξερό
4 κουταλιές ελαιόλαδο


Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Τώρα που το σκέφτομαι, θα το θυμάσαι πιο εύκολα αν το φτιάξεις μια φορά. Μην ανησυχείς, είναι πολύ εύκολο. Αν θέλεις, βάλε γάντια μιας χρήσης. Κάνε πρώτα ένα «ντους» στο κοτόπουλο σε τρεχούμενο νερό της βρύσης – κρύο για να μην αναπτυχθούν τίποτα απρόσκλητα μικρόβια.

Βάλτο σε μια λεκάνη, ρίξε λίγο αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι και κάνε του ένα γερό μασάζ μέσα-έξω. Μη ντρέπεσαι, χώσε το χέρι σου βαθιά μέσα στην κοιλιά και τρίψε καλά να πάει παντού. Βάλε και το δενδρολίβανο μέσα στην κοιλιά. Του δίνει άρωμα και φεύγει κι η κοτοπουλίλα, που σε κάποιους δεν αρέσει.

Κόψε τις πατάτες «κυδωνάτες», όπως λένε οι παλιές νοικοκυρές, κατά μήκος στα τέσσερα κι αν είναι πολύ μεγάλες στα έξι. Α, μην το ξεχάσω! Άναψε τον φούρνο να προθερμαίνεται - στους 180ο C το βάζω συνήθως.

Τρίψε τα μήλα στις χοντρές λεπίδες του τρίφτη κι άπλωσε τον πολτό στον πάτο του ταψιού. Ξάπλωσε το κοτόπουλο με το στήθος κάτω και στόλισε το γύρω-γύρω με τις πατάτες να δείχνει όμορφος ο… μακαρίτης.
Στύψε το λεμόνι και τα πορτοκάλια, ρίξε το χυμό τους σ' ένα μπολ μαζί με τη μουστάρδα και το λάδι και χτύπα τα καλά με ένα πιρούνι να γίνει σάλτσα. Λούσε μ’ αυτή μόνο τις πατάτες - όχι το κοτόπουλο. Έτσι η πέτσα του θα ξεροψηθεί. Κι επειδή η σάλτσα λόγω της μουστάρδας είναι αλμυρή, στις πατάτες δεν θα βάλεις καθόλου αλάτι.

Είδες τι εύκολο είναι! Θα το ψήσεις 1 ½ ώρα συνολικά. Τα πρώτα 30 λεπτά, έτσι όπως είναι, με το στήθος κάτω. Μετά το γυρίζεις ανάποδα και το ψήνεις 45 λεπτά. Ύστερα άλλη μια τούμπα να ψηθεί για 15 λεπτά ακόμη. Στο τέλος μένει με το στήθος κάτω ώστε να συγκεντρωθούν εκεί οι χυμοί και να είναι τρυφερό. Σβήνεις το φούρνο και το αφήνεις μέσα τουλάχιστον 10 λεπτά να δέσουν οι γεύσεις και να κόβεται πιο εύκολα. Πάντα να σβήνεις το φούρνο νωρίτερα για να κάνεις οικονομία στο ρεύμα.

Τέλειο θα γίνει! Τα μήλα γίνονται σα μαρμελάδα αλλά… τι μαρμελάδα! Θα γλύφεις τα δάχτυλά σου! Την ιδέα για τα ξινόμηλα μου την έδωσε το 1994 μια συνεργάτιδα σε μια τηλεοπτική σειρά, η Μελίνα Μποτέλλη - να ‘ναι καλά - πολύ καλή ηθοποιός και με υπέροχη φωνή στο τραγούδι. Από τότε το φτιάχνω συχνά και κάνω τα δικά μου πειράματα με διάφορες παραλλαγές, κυρίως στα μπαχαρικά και τα μυρωδικά. Πότε βάζω θυμάρι, πότε τζίντζερ, πότε κόλιανδρο, πότε ρίγανη. Αναλόγως με τα κέφια μου.

Ξέρεις τι μου αρέσει περισσότερο σε αυτό το φαγητό;… Είναι και γλυκό και ξινό. Ακριβώς όπως η γεύση σε μια ανθρώπινη σχέση όπου υπάρχει αγάπη. Γλυκό, όπως τα γέλια κι οι χαρές, ξινό όπως τα δάκρυα κι οι λύπες. Σαν τη ζωή δηλαδή. 

Δεν είναι κακό πράγμα η λύπη, μην τη φοβάσαι. Αν δεν ένιωθες που και που λύπη, πώς θα γνώριζες τη χαρά, μου λες; Ποιό θα ήταν το σημείο αναφοράς; Έτσι είναι αυτός ο κόσμος. Διπολικός... 

Α! Κουδούνι! Η Σίσσυ μου θα ‘ναι! Με τη φλυαρία μου, ξεχάστηκα. Πάω ν’ ανοίξω. Στο μεταξύ, εσύ γράψε τα υλικά. Πού ξέρεις, μπορεί μια μέρα θελήσεις να το φτιάξεις κι εσύ για κάποιον που αγαπάς πολύ.

Αυτά για σήμερα. Καλή επιτυχία και πολύ καλή όρεξη - που για νά ‘σαι εδώ, χμ...δε νομίζω να σου λείπει! Σε περιμένω, όποτε ευκαιρήσεις, να ξανάρθεις! Ρίξε μια ματιά και στα παρακάτω.

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ:

Το κοτόπουλο που θα αγοράσεις να είναι φρέσκο και σε λογικό μέγεθος. Τα πολύ μεγάλα, ποιός ξέρει με τι ορμόνες τα έχουν «ποτίσει».

Αν δεν έχεις ξινόμηλα, στην ανάγκη, βάλε κόκκινο μήλο, αν και η διαφορά θα είναι μεγάλη, θα το δεις. 

Δενδρολίβανο, αν μπορείς, φύτεψε σε μια γλάστρα. Θα σου χρειαστεί για πολλά φαγητά. Το φρέσκο μυρωδικό, όπως ξέρεις, δεν συγκρίνεται με το αποξηραμένο σε σκόνη.

Βάλε στο ψυγείο το ζουμί που θα περισσέψει στον πάτο του ταψιού (…αν δεν το έχεις ήδη φάει με «ασύστολες» παπάρες με ψωμί!) και την επόμενη μέρα, αφού αφαιρέσεις το περίσσιο λίπος που θα έχει παγώσει, ζέστανέ το και χρησιμοποίησέ το για σάλτσα σε ρύζι!

με αγάπη,
η θεία Μαριλίζ



* Μοιραστείτε το link με φίλους & εγγραφείτε στα μέλη αναγνώστες του blog για να ενημερώνεστε πρώτοι!

1 σχόλιο:

  1. Μα τι όμορφο ταξίδι αυτό το blog, οποιος το διαβάζει μεταφέρεται εκεί μαζί σου, ειναι τελειο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πείτε μας τη γνώμη σας