ΟΤΑΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΒΡΑΖΟΥΝ ΣΥΚΩΤΙ ΜΕ ΛΑΧΑΝΙΚΑ

ΟΤΑΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΒΡΑΖΟΥΝ
ΣΥΚΩΤΙ ΜΕ ΛΑΧΑΝΙΚΑ    

(θυμός, υπερηφάνεια, προσκόλληση, ζήλεια, άγνοια)

Καλωσόρισες στη χώρα που των ανθρώπων της το αίμα σιγοβράζει. Σαν το ηφαίστειο αναρωτιέται πότε και αν θα εκραγεί…

Σαν τους 5 λοβούς κάρδαμο, που θα δώσουν ιδιαίτερη γεύση σε αυτό που μαγειρεύω, έτσι λέγεται πως η ενεργειακή «καρδιά» στο κέντρο του στήθους σου κρύβει μέσα της 5 κυρίαρχα συναισθήματα. Αυτά ορίζουν τη ζωή σου. Εκτός… αν αποφασίσεις πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου και να μην είσαι η μαριονέτα κανενός.

Μη φοβάσαι. Δεν θα σου φάω το συκώτι. Θα μαγειρέψω σήμερα μοσχαρίσιο γιατί μεθαύριο θα πάω να δώσω αίμα. Η Εθελοντική Αιμοδοσία έχει γίνει μια χαρούμενη συνήθεια στη ζωή μου. Νιώθω πως το σώμα μου χρησιμεύει και σε κάποιον άλλο. Τα λαχανικά που θα το συνοδέψουν είναι για να θυμάμαι τη φύση του πνεύματος και τα ενοχλητικά μου συναισθήματα που, αφού τα μετασχηματίσω, μπορώ να τα χρησιμοποιήσω ως πρώτη ύλη για να προχωρήσω στον δρόμο προς τη φώτιση.

Συναίσθημα 1: Η ΑΓΝΟΙΑ (σύγχυση, αμβλύνοια)

* «Το μη φωτισμένο πνεύμα αντιλαμβάνεται… το κάθε τι εξωτερικό…αλλά δεν μπορεί να δει τον εαυτό του. Αυτή ακριβώς η ανικανότητα είναι που προκαλεί τη δυστυχία στις σχέσεις και γενικά στον κόσμο. Γνωστή επίσης και ως έλλειψη επίγνωσης, αδιαφορία, μυωπική οπτική, έλλειψη σφαιρικής εικόνας του κόσμου, έλλειψη εμπειρίας και έλλειψη μόρφωσης ή γνώσης…»

Μαγειρεύω πάντα σαν μάγισσα χρησιμοποιώντας αρχαίους «ιερούς» συμβολικούς αριθμούς. Την ώρα που ανακατεύω τα υλικά, την ώρα που τα αγκαλιάζει η φωτιά, τα φορτίζω με μάντρα και ευχές. Με τη δύναμη της φύσης των πραγμάτων, με τη δυνατότητα που παρέχει η αλληλεξάρτηση και η ενότητα των πάντων στον χώρο – πλέον και επιστημονικά αποδεκτό – μεταφέρω τις σκέψεις και το «είναι» μου μέσα στο φαγητό. Το ίδιο κάνουν πολλές και πολλοί. Γι’ αυτό προσέχω πάντα να είμαι σε καλή κατάσταση την ώρα που μαγειρεύω. Τοξίνες και δηλητήρια δεν περιέχουν μόνο τα υλικά του φαγητού…

Συναίσθημα 2: Η ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΗ (τσιγκουνιά, απληστία)

* «Η ιδέα να αποκτήσει κάποιος την ευτυχία μέσω πραγμάτων, που είναι έξω από τον εαυτό του, οδηγεί σε επικίνδυνες προσκολλήσεις. Στο ρου της ιστορίας, αμέτρητες δυσκολίες προέκυψαν από τη βίαιη επιθυμία για κατοχή πραγμάτων. Πολλοί πόλεμοι ξεκίνησαν, επειδή κάποιος αποφάσισε να κατακτήσει ακόμη ένα κομμάτι γης. 

Επειδή δεν αναγνωρίζουν την παροδικότητα των ποθητών αντικειμένων αλλά και του εαυτού τους, οι περισσότεροι άνθρωποι κυνηγούν κάτι, που σε τελική ανάλυση είναι δίχως νόημα…»

Το συκώτι είναι ένα πολύ σημαντικό όργανο. Ζει μέσα μας κάτω από τον θώρακα. Στο διάφραγμα, εκεί που βρίσκεται το επίκεντρο της πνευματικής εργασίας για τους περισσότερους αρχαίους και σύγχρονους μύστες και γιόγκι. Στους ανθρώπους, συνήθως η καρδιά είναι αριστερά και το συκώτι δεξιά. Υπάρχουν και εξαιρέσεις...

Συναίσθημα 3: Ο ΘΥΜΟΣ (μίσος, αποστροφή)

* «Η βία και ο θυμός είναι σημάδια αδυναμίας, απογοήτευσης και φόβου και όχι σημάδια δύναμης. Σε μη εμπόλεμες καταστάσεις, μόνο οι δειλοί είναι βίαιοι. Συγκροτούν συμμορίες, επιτίθενται μόνο σε έναν και λίγοι μόνο μάχονται. Οι θαρραλέοι χειρίζονται τα πράγματα μόνοι τους και όταν δέχονται επίθεση, προκαλούν μόνο το απολύτως απαραίτητο και «διδακτικό» ποσό ζημίας. 

Ούτε καν τα ζώα βασανίζουν ή βλάπτουν το είδος τους εν ψυχρώ και πάντα σταματούν όταν ο αντίπαλος αποδέχεται την ήττα…»

Το ενδιαφέρον με το συκώτι είναι πως συνεχίζει να δουλεύει ακόμα και όταν το 75% των κυττάρων του δεν λειτουργεί και αν υπάρχει «βλάβη» αρκεί το 25% του ηπατικού ιστού για να αναγεννηθεί το πλήρες ήπαρ.

Τι θέλει πάλι να πει ο «ποιητής»; Πού το πάει η θεία Μαριλίζ; Ανθρώπινο συκώτι θα μας μαγειρέψει; Γιατί όλα αυτά; Αγαπώ τον συμβολισμό. Και τις μεταφορές. Ας υποθέσουμε πως το συκώτι είναι η Ελληνική Κοινωνία…

Συναίσθημα 4: Ζήλεια (Φθόνος)

* «… η ζήλια ήταν και είναι διάχυτη – όπως περιγράφεται στο ακόλουθο θλιβερό Ρωσικό ανέκδοτο…Ένας αγρότης έσωσε τη ζωή μιας μάγισσας. Ως αντάλλαγμα αυτή του υποσχέθηκε να εκπληρώσει μια ευχή του και οτιδήποτε θα ήταν αυτό που θα ζητούσε, ο γείτονάς του θα το αποκτούσε εις διπλούν. Ο άνθρωπος αφού το σκέφτηκε, είπε: πάρε το ένα μου μάτι.»

Το συκώτι παράγει τη χολή. Όταν κάποιος ζει με μνησικακία, η γιαγιά μου έλεγε «αυτός έχει χολώσει» ή «έγινε κίτρινος από την κακία του»… Όμως, η χολή βοηθάει το πεπτικό μας σύστημα να απορροφήσει τις βιταμίνες και κάνει κι άλλες χρήσιμες δουλειές. Πώς να μη θυμηθεί κανείς το σοφό «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Τι καλύτερο από τη γνώση; Και την επίγνωση. Και τη μνήμη. Και τη δράση με σοφία.

Δουλειά του συκωτιού είναι η αποβολή τοξικών ουσιών…τις οποίες εμείς οι ίδιοι βάζουμε στον οργανισμό μας με τις τροφές και ουσίες που επιλέγουμε να καταναλώσουμε. Ουσίες που όταν μπουν στο πεπτικό μας σύστημα μπορεί να εισχωρήσουν στο αίμα…Ευτυχώς που - πριν κάνει τη βόλτα του σε όλα τα μέρη του σώματος - το αίμα περνάει από το συκώτι. Το οποίο, αν όλα πάνε καλά, φιλτράρει το αίμα από βλαβερές ουσίες επιτρέποντας μόνο στις ωφέλιμες και θρεπτικές ουσίες να πλημμυρίσουν το υπόλοιπο σώμα… Αυτά ήθελα να πω! Και ο νοών...

Συναίσθημα 5: Υπερηφάνεια

* «Η ανόητη, ‘αποκλειστική’ υπερηφάνεια σίγουρα προκαλεί μοναξιά και ανικανότητα για χαρά, περισσότερο από κάθε άλλο συναίσθημα. Η κατανόηση ότι ο παράδεισος και η κόλαση συμβαίνουν ανάμεσα στα μάτια ή στα πλευρά μας, είναι σημαντική για τον έλεγχο της υπερηφάνειας… Εάν κάποιος συνειδητά ψάχνει για το όμορφο και ουσιαστικό στους άλλους και συμμετέχει χαρούμενα σ’ αυτό, οι άλλοι θα ταυτιστούν με αυτόν τον πλούτο, θα αναπτυχθούν και αργότερα θα μοιραστούν τεράστια ποσά καλού με τον κόσμο…»

Ήθελα επίσης να πω και για τον Έλληνα Τιτάνα Προμηθέα. Σύμφωνα με τον μύθο (με μύθους πλέον ζούμε) είχε αλυσοδεθεί σε έναν βράχο στον Καύκασο. Κάθε μέρα ένας αετός τον επισκεπτόταν και καταβρόχθιζε το συκώτι του, αλλά εκείνο κάθε νύχτα αναγεννιόταν και γινόταν όπως πριν. Φαίνεται πως οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν για την ικανότητα του ήπατος να αυτό-αποκαθίσταται, δεν ξέρω οι σημερινοί… Ποιός να ‘ναι άραγε εκείνος ο αετός; Τι μυστικά να γνώριζε ο Προμηθέας;

ΥΛΙΚΑ & ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Μαρινάρω σε γυάλινο σκεύος με καπάκι  ½ κιλό μοσχαρίσιο συκώτι μέσα σε κρύο νερό και 1 φλυτζανάκι του καφέ ξύδι balsamico για 1-2 ώρες στο ψυγείο. Το στεγνώνω. Το ψήνω πολύ καλά και από τις δυο πλευρές σε αντικολλητικό τηγάνι με τους σπόρους από 5 λοβούς κάρδαμο, θυμάρι, τριμμένο τζίντζερ, μαύρο και πράσινο πιπέρι. Αλατίζω στο τέλος του ψησίματος. Βράζω στον ατμό  πατατούλες baby με τη φλούδα, ανάμικτα λαχανικά (φασολάκια, αρακά, καρότο, καλαμπόκι), μπρόκολο. Πριν σερβίρω προσθέτω ωμό ελαιόλαδο και ρίγανη.

Χάρηκα πολύ που ήρθες! Ζούμε σε ενδιαφέρουσα εποχή…

Με αγάπη,

η θεία Μαριλίζ

Υ.Γ. Τα αποσπάσματα σε εισαγωγικά με αστερίσκο (*) είναι από το νέο βιβλίο των Εκδόσεων Διαμαντένιος Δρόμος «Ο Βούδας & η Αγάπη» με θέμα τις σύγχρονες ανθρώπινες σχέσεις και στόχο την επίτευξη της ευτυχίας σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο σήμερα. Αναδημοσιεύονται με την άδεια του Εκδότη.

* Μοιραστείτε το link με φίλους & εγγραφείτε στα μέλη αναγνώστες του blog για να ενημερώνεστε πρώτοι!