Η ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ Ο ΨΕΥΤΟΘΟΔΩΡΟΣ ΚΑΙ H ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΨΑΡΟΣΟΥΠΑ!

Η ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ Ο ΨΕΥΤΟΘΟΔΩΡΟΣ ΚΑΙ H ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΨΑΡΟΣΟΥΠΑ! 

Έλα, μπες μέσα. Κλείσε πίσω σου την πόρτα και κόπιασε στο τραπέζι μας! «Φάτε μάτια ψάρια» δηλαδή…

Χε-χε! Πρωταπριλιά μεθαύριο. Κάποτε παλιά, τον περασμένο αιώνα, αυτή ήταν η δική μου… «εθνική γιορτή». Με έτρεμαν όλοι, φίλοι, γονείς, συγγενείς, και με το δίκιο τους. Εκείνη την ημέρα, κάθε 1^η Απριλίου έβγαζα μαζεμένο όλο το άχτι μου της χρονιάς. Το αστείο είναι πως, αν και θα έπρεπε να τους είχαν γίνει μαθήματα τα παθήματά τους των προηγούμενων ετών, για έναν παράξενο λόγο κάθε φορά ξαναέπεφταν θύματα της πανούργας φαντασίας μου. Είχα βλέπεις τον καλύτερο δάσκαλο όλων των εποχών: τον Τομ Σόγιερ! Αλλά, για τον Μαρκ Τουέν, θα τα πούμε άλλη φορά. Τώρα θα σου πω για κάποιον άλλον απίθανο κατεργάρη…

Ορίστε, νάτος! Φωτογράφισα το εξώφυλλο του παιδικού βιβλίου που μου άνοιξε κι αυτό τα μάτια σχετικά με την υψηλή τέχνη της ψευτιάς. Έλα τώρα, μη σουφρώνεις τη γαλλική μυτούλα σου, εσύ δεν έχεις πει ποτέ ψέματα, ούτε στ’ αστεία; Πες το μου κι αυτό, ν’ αγιάσεις μιά κι έξω!

Διάλεξα να μαγειρέψω σήμερα ένα φαγητό που εμπνεύστηκα από ένα περιστατικό που περιγράφει ο Ψευτοθόδωρος στο κεφάλαιο του βιβλίου με τίτλο «ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΨΑΡΟΣΟΥΠΑ». 

Ε, λοιπόν, δεν θα το πιστέψεις - τι να πρωτοπιστέψεις κι εσύ, με τόσο ψεύδος γύρω μας - όμως αν και δεν γνωρίζω πολλά σχετικά με το ψάρι και τις ειδικές τεχνικές του, αυτή η ψαρόσουπα σήμερα μου βγήκε συγκλονιστική! Περίπτωση gourmet…

Κι επειδή εσένα σε συμπάθησα, θα σου εκμυστηρευτώ παρακάτω τη δική μου συνταγή. Όμως, πρώτα άκου να δεις τι μας διηγείται για αυτή του την περιπέτεια ο Ψευτοθόδωρος. Πρόκειται για ένα διασκεδαστικό βιβλίο που αγαπήθηκε πολύ σε περασμένες δεκαετίες. Είναι του Θέμου Ποταμιάνου, από τις Εκδόσεις Μ. Πεχλιβανίδη & ΣΙΑ. Και εικονογράφηση; Ο φοβερός και τρομερός, ο ασύγκριτος Μ. Μποσταντζόγλου (Μποστ)!

«… Θα ξέρετε βέβαια ότι, εδώ και κάμποσα χρόνια ξαναζωντάνεψε το ηφαίστειο της Σαντορίνης κι άρχισε να βγάζη από τα ρουθούνια του φλόγες, καπνό και λάσπη καφτερή… 

Όλο το νησάκι, που φιλοξενούσε το ηφαίστειο έτρεμε και νόμιζες πώς από στιγμή σε στιγμή θα τιναχθή στον αέρα σαν πυροτέχνημα. Όλος ο ουρανός είχε γεμίσει καπνό, ενώ γύρω η θάλασσα έβραζε από τη λάβα που χυνόταν σαν ένας πύρινος χείμαρρος. 

Την ώρα που άρχισε αυτό το πανηγύρι ήμουν στη βάρκα και ψάρευα… Άρπαξα τα κουπιά για να απομακρυνθώ, αλλά την ίδια στιγμή ένιωσα μια δυνατή τσιμπιά και κατάλαβα ότι είχα αγκιστρώσει ένα μεγάλο ψάρι… Γεμάτος περιέργεια άρχισα ν’ ανεβάζω γρήγορα την πετονιά… Έμεινα άλαλος, ξερός. Δεν πίστευα στη μύτη μου. Άγγιξα τέλος το ψάρι με τα χέρια μου. Και τότε εβεβαιώθηκα τελείως ότι είχα μπροστά μου ένα ψάρι βρασμένο… Αμέσως άστραψε ο νους μου κι εκατάλαβα τι είχε συμβή… 

Όσο το ψάρι ανέβαινε στην επιφάνεια, τόσο άλλαζε γύρω του η θερμοκρασία εξ’ αιτίας του ηφαιστείου. Σε μια στιγμή το ψάρι έφθασε στη ζώνη όπου το νερό ήτανε καυτό... Και τέλος ήρθε απάνω βρασμένο. Η σφυρίδα είχε βράσει μέσα στη θάλασσα… Συνέβη μάλιστα να βράσουν μαζί της και μερικά κρεμμύδια, που είχαν πέσει από κάποιο καΐκι που περνούσε. Βρήκα ένα-δυο βρασμένα στο στόμα του ψαριού… Έκοψα τα κρεμμύδια, έριξα λάδι, έστιψα λεμόνι, έριξα και μερικές κουταλιές βραστό θαλασσινό νερό και είχα μια τέλεια ψαρόσουπα, που δεν της έλειπε μάλιστα ούτε η ντομάτα, γιατί εκεί κοντά οι Σαντορινιοί εσυνήθιζαν να πλένουν τις βούτες από τον μπελτέ κι έτσι το νερό είχε πάντοτε την ανάλογη ντομάτα.»

Η ΨΑΡΟΣΟΥΠΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΑΡΙΛΙΖ

(για 4 άτομα)

ΥΛΙΚΑ

1 μικρό ψάρι γύρω στα 350 γρ. Μπορείς να βάλεις όποιο ψάρι κατάλληλο για βραστό θέλεις. Χρησιμοποίησα μυλοκόπι!

4 μέτριες γαρίδες (Νο2) ωμές, ολόκληρες, με το κέλυφος

2 μέτρια κρεμμύδια & 1 φρέσκο κρεμμυδάκι

4 μικρές πατάτες & 2 μέτρια καρότα

1 μικρή σελινόριζα (όση χωράει σε ένα μπολ παγωτού) μαζί με το τρυφερό μέρος από το κοτσάνι

1 ποτηράκι κρασιού πολτός τριμμένη ντομάτα

1 ποτηράκι λευκό ξηρό κρασί

χυμό από ½ ζουμερό λεμόνι

6 κ.σ. ελαιόλαδο

5 κόκκοι μπαχάρι, 2 δαφνόφυλλα

1 φακελάκι σαφράν (0,25 γρ.)

1 κ.γλ. κόκκοι μαύρου πιπεριού

1 κ.γλ. καφτερή πάπρικα

1 κοφτή κ.σ. αλάτι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Σε μια κατσαρόλα βάζω να βράσουν 6 ποτήρια νερό. Ρίχνω το αλάτι, τα πιπέρια, το μπαχάρι, τη δάφνη, το κρασί, το χυμό λεμονιού, το σαφράν και 2 κουταλιές ελαιόλαδο. Καθαρίζω το μυλοκόπι από λέπια, πτερύγια, κεφάλι και ουρά και το ρίχνω ολόκληρο μέσα. Σκεπάζω την κατσαρόλα και χαμηλώνω τη φωτιά. Σε 10’ ρίχνω και τις γαρίδες. Βάζω στην άκρη με μια τρυπητή κουτάλα το ψάρι και τις γαρίδες. Αφαιρώ το κεντρικό κόκαλο του ψαριού. «Ψαρεύω» και πετάω τα μπαχαρικά.

Ρίχνω στο ζουμί της κατσαρόλας όλα τα λαχανικά κομμένα σε μικρούς κύβους εκτός από τη ντομάτα. Τα αφήνω να σιγοβράσουν 20’. Προσθέτω τη ντομάτα και συνεχίζω το μαγείρεμα για άλλα 10’.

Κατεβάζω την κατσαρόλα από τη φωτιά. Σουρώνω τα λαχανικά και τα περνάω από τον μύλο χεριού. Στραγγίζω στο σουρωτήρι το ζουμί για να μην περάσουν κόκαλα. Όταν έρθει η ώρα να σερβίρω, ρίχνω το ζουμί ξανά στην κατσαρόλα μαζί με τον πολτό των λαχανικών. Προσθέτω 4 κ.σ. ελαιόλαδο και αφήνω τη σούπα να πάρει μια βράση για να δέσει.

Σερβίρω στα πιάτα μια γεμάτη κουτάλα σούπας πηχτή ψαρόσουπα ως βάση. Τοποθετώ στο κέντρο κάθε πιάτου το ¼ από το φιλέτο του ψαριού. Βάζω από πάνω κάθετα από μια γαρίδα.

Καλή μας όρεξη λοιπόν!

Με αγάπη,

η θεία Μαριλίζ

Υ.Γ. Αν νομίζεις ότι ξεμπερδέψαμε έτσι εύκολα κι απλά με τα Πρωταπριλιάτικα ψέματα για φέτος, σε γελάσανε…

* Μοιραστείτε το link με φίλους & εγγραφείτε στα μέλη αναγνώστες του blog για να ενημερώνεστε πρώτοι!

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΔΕΙΤΕ ΣΑΝ SLIDESHOW

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ (ΣΚΟΡΔΑΛΙΑ ΜΕ ΑΜΥΓΔΑΛΑ)

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ

(ΣΚΟΡΔΑΛΙΑ ΜΕ ΑΜΥΓΔΑΛΑ)

Χαίρομαι που ήρθες πάλι σήμερα. Με τριγυρίζουν κάποιες σκέψεις και δεν πρόκειται μόνο για τη σκορδαλιά με αμύγδαλο, εννοείται.

Όπως ξέρεις, σε λίγες ημέρες έχουμε 25^η Μαρτίου. Εθνική Εορτή. Από περιέργεια, κι επειδή πάντα έχω αμφιβολίες κατά πόσο θυμάμαι όλα όσα υποχρεωτικά αποστήθισα κάποτε στο σχολείο, άρχισα να ξαναδιαβάζω διάφορες πηγές.

Κρυπτογραφημένο έγγραφο 

με το έμβλημα της 

Φιλικής Εταιρείας 

και τα αρχικά "Η Ε[λευθερί]Α 

Η [θάνατ]ΟΣ".

Βρήκα στην αναζήτηση μου ενδιαφέρον το γεγονός ότι οι περισσότερες χώρες του πλανήτη μας έχουν ένα «εθνικό σύνθημα». Ένα εθνικό ρητό, μια σύντομη φράση που εκφράζει τους ιδεατούς στόχους του έθνους. Ανακάλυψα πως το εθνικό σύνθημα της Ελλάδας, «Ελευθερία ή Θάνατος», χρησιμοποιείται ως εθνικό σύνθημα στη μακρινή Ουρουγουάη (Libertad o muerte) αλλά και στην κοντινή Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας ΠΓΔΜ (Слобода или смрт). Όπως ότι τα περισσότερα εθνικά συνθήματα στον κόσμο συμπεριλαμβάνουν τις λέξεις:

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΕΙΡΗΝΗ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΕΝΟΤΗΤΑ, ΘΕΟΣ…

Για το τελευταίο δεν είμαι αρμόδια να μιλήσω. Όμως δεν είναι απίστευτο που, αν και οι περισσότεροι άνθρωποι συμφωνούν πως πρόκειται για σπουδαίες ανθρώπινες αξίες, τόσοι αιώνες  έχουν περάσει κι ακόμα στην πράξη οι αρχές αυτές δεν εφαρμόζονται; Ούτε καν από τις χώρες που πρώτες και με εθνική υπερηφάνεια τις διακηρύσσουν. Και να ‘ταν μόνο αυτό!

Ο Όρκος της Φιλικής Εταιρείας

«Η Ελληνική Επανάσταση ή Επανάσταση του 1821 ήταν η ένοπλη εξέγερση των Ελλήνων εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με σκοπό την αποτίναξη της οθωμανικής κυριαρχίας και τη δημιουργία ανεξάρτητου εθνικού κράτους»… διάβασα σε μια εγκυκλοπαίδεια.

Πάει καιρός που έψαχνα μια ευκαιρία να γράψω κάτι γι’ αυτό στο μπλογκ μου, και να! Καλύτερη περίσταση από την Εθνική Γιορτή δεν θα έβρισκα! Φαντάσου για μια στιγμή πως… είσαι τουρίστας. Τα τελευταία 9 χρόνια επισκέπτεσαι την Ελλάδα. Φιλοξενείσαι σε ένα ελληνικό σπίτι. Ανοίγεις την τηλεόραση υπολογίζοντας πως θα δεις κάποιο ντοκιμαντέρ για την ένδοξη Αρχαία Ελλάδα. Ίσως τον Πλάτωνα και τον Σωκράτη ή τον Αριστοτέλη να φιλοσοφούν. Αλλά βλέπεις... τουρκικές σειρές:

 

Τα Σύνορα Της Αγάπης, Χίλιες Και Μια Νύχτες, Κισμέτ, Ασημένια Φεγγάρια, Μενεξέ, Εζέλ, Πειρασμός, Έρωτας και Τιμωρία, Ασί, Σιλά, Ανταναλί, Σον, Φατμαγκιούλ, Καρανταγί, Ένα Αστέρι Γεννιέται, Θανάσιμη Ομορφιά, Η Προδοσία, Κρυμμένες Αλήθειες, Απαγορευμένη Αγάπη, Εκδίκηση…

Η σημαία των επαναστατών 

της Κεντρικής Μακεδονίας 

κατά το 1807 και το 1821

Παλιά οι γείτονες χρησιμοποιούσαν το σπαθί, τη φωτιά και τους έλληνες δοσίλογους. Φαίνεται πως στις μέρες μας οι Τούρκοι προτιμούν να εξαπλώνονται αναίμακτα, προς το παρόν. Με την τηλεόραση, με τα σήριαλ - και με τους έλληνες δοσίλογους, φυσικά. Χωρίς αυτούς, η δουλειά δεν γίνεται.

Οι άντρες εκεί «απέναντι» στα σήριαλ είναι πλούσιοι, καλοντυμένοι, ρομαντικοί. Οι γυναίκες κούκλες αψεγάδιαστες σαν μόλις να βγήκαν από μια μπουτίκ κι από το κομμωτήριο. Πλατεία Κολωνακίου, επί Ανδρέα Παπανδρέου, ένα πράμα! Βέβαια, διάβασα πως σύμφωνα με το τηλεοπτικό κανάλι Ελ Αραμπίγια τα τουρκικά σίριαλ έχουν προκαλέσει κάποιες δολοφονίες αλλά και διαζύγια. Φαίνεται πως η σύγκριση της (τουρκικής ή όχι) σύγχρονης τηλεόρασης με την πραγματική καθημερινότητα είναι κάπως θανατηφόρα.

H πρώτη ελληνική σημαία 

(1822-1978)

Κοίτα να δεις τώρα πως θα «αλλάξω» θέμα.

«… Οι απαρχές του ελληνικού εθνικού κινήματος βρίσκονται στην ώριμη φάση του νεοελληνικού Διαφωτισμού, περί το 1800. Η επανάσταση οργανώθηκε από μία οργάνωση που ιδρύθηκε το 1814, τη Φιλική Εταιρεία. Την άνοιξη του 1821 οι Φιλικοί δημιούργησαν πολλές επαναστατικές εστίες από την Μολδοβλαχία μέχρι την Κρήτη…»

Ακολούθησε το «έλα να δεις» μέχρι που  η ελληνική ανεξαρτησία αναγνωρίστηκε το 1830 ενώ τα σύνορα του νέου κράτους οριστικοποιήθηκαν το 1832. Το 1838, η 25η Μαρτίου, επέτειος εορτασμού της έναρξης της επανάστασης, καθιερώθηκε ως ημέρα εθνικής εορτής και αργίας. 

Εθνική σημαία 1969–70, 

1978 έως σήμερα

Το σύνθημα «Ελευθερία ή θάνατος», διαδόθηκε ευρύτερα στον ελλαδικό χώρο στη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821-1829. Ήταν η πολεμική ιαχή του απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων εναντίον της οθωμανικής κυριαρχίας. Εμφανίζεται επίσης στην Κρητική Επανάσταση του 1866-1899 αλλά και στον αγώνα για την ανεξαρτησία της Κύπρου από την βρετανική κυριαρχία.

Το «Ελευθερία ή θάνατος», που έγινε εθνικό σύνθημα της Ελλάδας, συμβολίζει την αποφασιστικότητα των Ελλήνων για συνεχή αγώνα ενάντια στην καταπίεση και στην τυραννία.

Έψαξα να θυμηθώ τι ήταν η Φιλική Εταιρεία…

«Το 1814, τρεις ριζοσπάστες έμποροι μεσαίας οικονομικής εμβέλειας, ο Νικόλαος Σκουφάς, ο Αθανάσιος Τσακάλωφ και ο Εμμανουήλ Ξάνθος, ίδρυσαν στην Οδησσό της Ρωσίας τη Φιλική Εταιρεία, μια μυστική παράνομη οργάνωση που λειτουργούσε στα πρότυπα των μασονικών στοών. Είχε ως στόχο τη συγκέντρωση πόρων και τη δημιουργία δομών για την κήρυξη επανάστασης για την ίδρυση ανεξάρτητου εθνικού κράτους…»

Νικόλαος Σκουφάς

«…Σε αντίθεση με άλλες εξεγέρσεις κατά τη διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας στον κατακτημένο ελληνικό χώρο, οι οποίες συνδέονταν με πολιτικά σχέδια μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων, η επανάσταση που σχεδίαζαν οι Φιλικοί επρόκειτο να είναι αυτοδύναμη επανάσταση των Ελλήνων. Το εθνικοαπελευθερωτικό εγχείρημα είχε να αντιμετωπίσει το ότι η Εκκλησία και οι τοπικές ηγετικές ομάδες του ελληνικού κόσμου, οι Φαναριώτες, οι αρματολοί και οι προεστοί, ήταν ενταγμένες στο οθωμανικό σύστημα εξουσίας, ενώ οι μη εγγράμματες μάζες δε συμμερίζονταν τις εθνικές ιδέες των διανοούμενων της διασποράς...»

«…Τα πρώτα δύο χρόνια από την ίδρυσή της, το έργο της Εταιρείας ήταν στάσιμο. Λίγα μέλη προστέθηκαν στην οργάνωση, όπως ο λόγιος Άνθιμος Γαζής, που έγινε μέλος της Αόρατης Αρχής, δεκαμελούς οργάνου που διηύθυνε την οργάνωση. Με τη λήξη των Ναπολεόντειων πολέμων και την ειρήνευση της Μεσογείου, οι ευρωπαϊκοί στόλοι ανέκτησαν τη θέση τους στο εμπόριο και η κρίση της ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας, που είχε ξεκινήσει το 1812, προσέλαβε μεγάλες διαστάσεις. Η κρίση επεκτάθηκε στις οικονομικές δραστηριότητες που ήταν συνδεδεμένες με την εμπορική ναυτιλία, οδηγώντας ολόκληρες κοινωνικές ομάδες σε αδιέξοδο: συσσωρευμένα εφοπλιστικά κεφάλαια παρέμειναν ανενεργά, ενώ ναυτικοί, τεχνίτες και βιοτέχνες έμειναν άνεργοι ή αναγκάστηκαν να αναζητήσουν εργασία στην αγροτική παραγωγή ως κολίγοι...»

Αθανάσιος Τσακάλωφ

«…Το 1818 τα μέλη της Αρχής συγκεντρώθηκαν στην Κωνσταντινούπολη και ανέθεσαν σε απεσταλμένους τους, τους ‘Αποστόλους’, περιοδείες για τη συλλογή πληροφοριών και τη μύηση νέων μελών. Από τη χρονιά εκείνη, πρώτη χρονιά της μεγάλης κρίσης στην εμπορική ναυτιλία, τα μέλη της Εταιρείας αυξήθηκαν αλματωδώς. Εκμεταλλευόμενοι μια μακραίωνη παράδοση χρησμολογιών και τη διάδοση των μεσσιανικών αντιλήψεων στις παραδοσιακές ορθόδοξες κοινότητες των ελληνικών χωρών, οι Φιλικοί άφηναν να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι διέθεταν τη στήριξη της Ρωσίας. Οικειοποιήθηκαν το μεσσιανικό λόγο και χρησιμοποίησαν εκκοσμικευμένη την έννοια της παλιγγενεσίας. Έτσι, διευκολύνθηκε η ανάπτυξη ενός απελευθερωτικού ήθους ανάμεσα στα παραδοσιακά ορθόδοξα στρώματα, όπως οι προεστοί, οι κλεφταρματολοί, οι κληρικοί και οι χωρικοί, και η υιοθέτηση από μέρους τους του κλασικιστικού μύθου περί καταγωγής από τους αρχαίους Έλληνες και του νεωτερικού επαναστατικού προγράμματος. Προσβλέποντας στη ρωσική βοήθεια, ανταποκρίθηκαν θετικά οι προεστοί της Πελοποννήσου και ο μπέης της Μάνης, Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης…»

Εμμανουήλ Ξάνθος

«…Η Φιλική Εταιρεία γνώρισε ιδιαίτερη επιτυχία στους κλεφταρματολούς που βρίσκονταν στα Επτάνησα και τη Ρωσία. Εκεί είχαν βρει καταφύγιο την πρώτη δεκαετία του 19ου αιώνα κλέφτες κυνηγημένοι από την Πελοπόννησο, όπως ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, και αρματολοί εκδιωγμένοι από τον Αλή Πασά. Μη γνωρίζοντας άλλα επαγγέλματα από αυτά του πολεμιστή και του ποιμένα, είχαν στρατολογηθεί σε ευρωπαϊκούς στρατούς, απασχόληση που, ωστόσο, εξέλιπε με το τέλος των Ναπολεόντειων πολέμων. Την περίοδο αυτή ήλθαν σε επαφή με τους Φιλικούς, που προπαγάνδιζαν επαναστατικές ιδέες, οργανώθηκαν στην Εταιρεία και συνεισέφεραν σημαντικά στην παρασκευή της Επανάστασης, κάποιοι από αυτούς και ως ‘Απόστολοι’…».

Σχεδίασμα της σημαίας 

των Σπετσών 1821

«…Το Σεπτέμβριο του 1818 η ηγεσία της Εταιρείας αποφάσισε να προτείνει στον Καποδίστρια να αναλάβει την αρχηγία της οργάνωσης και στάλθηκε γι' αυτό το λόγο στην Πετρούπολη ο Ξάνθος. Μετά την άρνηση του Καποδίστρια τον Ιανουάριο του 1820, ο Ξάνθος στράφηκε στο Φαναριώτη πρίγκιπα Αλέξανδρο Υψηλάντη, ανώτατο αξιωματικό του Ρωσικού στρατού, που τον Απρίλιο του 1820 δέχτηκε την πρόταση των Φιλικών και με τη συνθηματική ονομασία ‘Καλός’ ανέλαβε ‘Γενικός Έφορος’ (ή Επίτροπος) της Αρχής…»

Το 1822, λαμβάνει χώρα η Α´Εθνική Συνέλευση στην Επίδαυρο. Το ‘Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος’ που προέκυψε είναι ουσιαστικά το πρώτο ελληνικό σύνταγμα. Το Πολίτευμα καθιέρωσε τα χρώματα κυανό και λευκό και ανέθεσε στο Εκτελεστικό Σώμα να προσδιορίσει τη μορφή της Ελληνικής σημαίας.

Σχεδίασμα της σημαίας 

των Ψαρών 1821

Θέλησαν να αποφύγουν το κόκκινο και το πράσινο, χρώματα που συνδέονταν με την ισλαμική Οθωμανική Αυτοκρατορία; Συμβολίζει η επιλογή των χρωμάτων το γαλάζιο της θάλασσας του Αιγαίου και το λευκό των κυμάτων του; Η πιο διαδεδομένη θεωρία για το πλήθος των λωρίδων, είναι ότι συμβολίζουν τις συλλαβές της φράσης «Ελευθερία ή Θάνατος». Οι πέντε κυανές τις συλλαβές Ε-λευ-θε-ρί-α και οι τέσσερις λευκές ή θά-να-τος. Πάντως πολλές από τις σημαίες της επανάστασης έφεραν τις φράσεις «Ελευθερία ή Θάνατος» ή «Ή ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ» ή «ΝΙΚΗ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ».

Αν έφτασες διαβάζοντας ως εδώ και δεν λάκισες στο δρόμο, σε παραδέχομαι! Σου βγάζω το καπέλο, που λέγανε οι παλιοί. Λοιπόν, ορίστε και το δώρο σου:

ΣΚΟΡΔΑΛΙΑ ΜΕ ΑΜΥΓΔΑΛΑ 

(ΓΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΗΡΩΕΣ)

ΥΛΙΚΑ

½ κιλό ψωμί χωριάτικο (μπαγιάτικο χωρίς την κόρα)
7 σκελίδες σκόρδο (ξεφλουδισμένο και χωρίς το φύτρο)
1 φλιτζ. τσαγιού αμύγδαλα (ξεφλουδισμένα)
1 φλιτζ. τσαγιού ελαιόλαδο (καλής ποιότητας)
½  φλιτζ. τσαγιού ξύδι λευκό
αλάτι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Σε ένα μπολ μουλιάζω την αμυγδαλόψιχα μέσα σε λίγο ζεστό νερό για 1 ώρα περίπου και μετά την σκουπίζω με απορροφητικό χαρτί. Σε μια λεκάνη κουζίνας βάζω το ψωμί κομμένο σε φέτες και από πάνω ένα πιάτο. Προσθέτω νερό μέχρι να το σκεπάσει και το αφήνω μέχρι να μουσκέψει καλά. Ύστερα το στύβω πολύ καλά με τα χέρια μου και το βάζω στο μίξερ μαζί με τα αμύγδαλα και το σκόρδο μέχρι να γίνει πολτός. Προσθέτω διαδοχικά λίγο-λίγο το λάδι και το ξύδι και χτυπάω μέχρι να αποκτήσει λεία υφή. 


Αν είναι πολύ σφιχτή, ρίχνω λίγο νερό. Δοκιμάζω και προσθέτω αλάτι, λάδι ή ξύδι σύμφωνα με τα γούστα μου. Φυλάω τη σκορδαλιά σε ένα γυάλινο μπολ στο ψυγείο.

Με αγάπη,

Η θεία Μαριλίζ

Υ.Γ. «Ὁ κόσμος μᾶς ἔλεγε τρελλούς. Ἡμεῖς, ἂν δὲν εἴμεθα τρελλοί, δὲν ἐκάναμεν τὴν ἐπανάστασιν…» Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Απομνημονεύματα

* All images in  this post without my own copyright are found in WIKIPEDIA

ΟΤΑΝ ΛΕΙΠΕΙ Η ΓΑΤΑ… ΛΑΧΑΝΟΝΤΟΛΜΑΔΕΣ!

ΟΤΑΝ ΛΕΙΠΕΙ Η ΓΑΤΑ… ΛΑΧΑΝΟΝΤΟΛΜΑΔΕΣ!

Γεια. Είμαι ο θείος Γιώργος. Η θεία Μαριλίζ πετάχτηκε για λίγο έξω κι είπα να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία. Να μπω να δω τι γράφει και τι γίνεται εδώ μέσα στο blog…

Προχθές, ήταν τα γενέθλιά μου. Έκλεισα τα 80! Δεν το πιστεύεις, ε; Ούτε κι εγώ. Όμως αυτά συμβαίνουν στη ζωή. Για δες πως ήμουν κάποτε. Εδώ στη φωτογραφία είμαι ο μικρός στο κέντρο. 1936.

Για να με ευχαριστήσει μου έφτιαξε ένα από τα αγαπημένα μου φαγητά. Λαχανοντολμάδες. Ούτε ένας δεν έμεινε. Ευτυχώς η θεία τράβηξε μερικές φωτογραφίες, έτσι για να τους θυμόμαστε. Ωραίοι έγιναν. 

Έστρωσε τα σερβίτσια της μάνας μου – τιμής ένεκεν μιας και αυτή με γέννησε. Τα αγαπάει πολύ αυτά τα ηλικίας 100 ετών σερβίτσια για έναν ακόμη λόγο. Η Μαριλίζ τα έσωσε όταν ήταν να έρθει η μπουλντόζα να κατεδαφίσει ό,τι είχε απομείνει από το πατρικό προσφυγικό μου σπίτι μετά από τον σεισμό την ώρα που εγώ ήθελα να φύγω όπως-όπως χωρίς να πάρω τίποτα.

Τους φάγαμε και το βράδυ πήγαμε μαζί σε ένα μπαρ με τον γιο μου και τη σύντροφό του. Δεν ήταν ένα τυχαίο μπαρ. Μέχρι πριν από 50 χρόνια, το μαγαζί αυτό ανήκε στον πατέρα μου. Ήταν μπακαλοταβέρνα. Στη Νέα Φιλαδέλφεια. 

Η φωτογραφία αυτή τραβήχτηκε το 1943, μέσα στην Γερμανική Κατοχή. Ήταν επίσημη Κατοχή. Όχι ανεπίσημη όπως τώρα. Οι περισσότεροι πελάτες ήταν γείτονες και φίλοι του πατέρα μου. Καθόντουσαν και έπιναν κι έλεγαν ιστορίες και πολλές φορές ξεχνούσαν να σηκωθούν να πάνε στα σπίτια τους. Ιστορίες…

Ψάχνω τώρα να βρω που έχει κρύψει τη συνταγή, κι άμα τη βρω θα σου την πω. Εδώ μέσα στην κουζίνα της, χαμός γίνεται. Έχει ένα ράφι δίπλα στην καρέκλα της. Θά ‘χει μαζέψει και πάνω από 50 βιβλία μαγειρικής τόσα χρόνια. Από 16 χρονών μαγειρεύει. Έχει κι ένα τετράδιο με συνταγές της γιαγιάς της αλλά και κάτι ντοσιέ με δικές της συνταγές. Κάτι περίεργα που σκέφτεται μόνη της και που μου τα μαγειρεύει να τα φάω πρώτα εγώ – σαν πειραματόζωο. Αλλά, περίμενε, πού θα πάει, θα τη βρω τη συνταγή!

Ιδέα δεν έχω από μαγειρική. Κάποτε, πριν 20 χρόνια νομίζω, είχα μαγειρέψει κάτι κροκέτες μπακαλιάρου. Κατεψυγμένες ήτανε, μη φανταστείς. Α! Όχι. Ψέματα λέω. Είχα φτιάξει και μια μακαρονάδα. Αλλά αυτό ήταν πριν. Το 1989 νομίζω. Τέλος πάντων, δύσκολο πράμα η μαγειρική. Καλύτερα να τρως παρά να μαγειρεύεις, δεν ξέρω αν συμφωνείς. 

Ευτυχώς, δεν χρειάστηκε ποτέ να μαγειρέψω. Η μανούλα μου, Μικρασιάτισσα από το Ικόνιο, μαγείρευε τα πάντα. Και η πρώτη μου γυναίκα, δεν μπορώ να πω, ήταν καλή μαγείρισσα. Και η θεία Μαριλίζ, ποτέ δεν με άφησε νηστικό. Τελευταία βέβαια δουλεύει στο κομπιούτερ μέρα νύχτα, ασχολείται με τέσσερα – πέντε πράγματα ταυτόχρονα και δεν έχει και τόσο χρόνο. Ευτυχώς που υπάρχει κι αυτό εδώ το μπλογκ - τουλάχιστον μαγειρεύει μια φορά την εβδομάδα για να φωτογραφίζει τα φαγητά να τα βλέπετε εσείς κι έτσι ευτυχώς τρώω κι εγώ κανένα πιάτο.

Α! Να την η συνταγή! Εδώ ήταν. Δε σου τό ‘πα ότι θα τη βρω; Ορίστε. Πάρε χαρτί και γράφε. Ή κάνε αυτό το copy-paste, πως το λέτε εσείς που παίζετε συνέχεια με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές…

ΛΑΧΑΝΟΝΤΟΛΜΑΔΕΣ

ΥΛΙΚΑ

1 λάχανο μεγάλο (1 ½ κιλό) κατάλληλο για βραστό

200 γρ. ρύζι κατάλληλο για γεμιστά

600 γρ. κιμά ανάμικτο βοδινό με χοιρινό

2 κρεμμύδια μέτρια ψιλοκομμένα, ½ ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο, ½ ματσάκι δυόσμο ψιλοκομμένο

1 φλιτζ. ελαιόλαδο, 1 κ.σ. μαργαρίνη

½ φλιτζ. χυμό λεμονιού, 1 κ.γλ. corn flour, αλάτι & πιπέρι κατά βούληση, 2 φλιτζ. ζεστό νερό

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Σε μια κατσαρόλα σοτάρω το κρεμμύδι με το μισό ελαιόλαδο και λίγο νερό. Όταν κρυώσει λίγο, το βάζω μαζί με το λάδι του μέσα σε μια λεκάνη και το ζυμώνω με το ρύζι, τον κιμά, τη μαργαρίνη, τον άνηθο, τον δυόσμο, το αλάτι και το πιπέρι μέχρι να ενωθούν καλά όλα τα υλικά.

 

Σε μια μεγάλη βαθιά κατσαρόλα βράζω νερό με λίγο αλάτι. Αφαιρώ το κοτσάνι και τα εξωτερικά φύλλα από το λάχανο και το ρίχνω να βράσει 5’. Το κατεβάζω από τη φωτιά και το αφήνω να κρυώσει μέσα στην κατσαρόλα για 10’ για να μαλακώσουν τα φύλλα. Ύστερα ξεχωρίζω τα φύλλα και τα απλώνω να στραγγίξουν από τα νερά.

Βάζω στον πάτο μιας φαρδιάς κατσαρόλας μια στρώση από τα πιο χοντρά φύλλα. Παίρνω ένα-ένα φύλλο, βάζω στη μέση μια κουταλιά γέμιση και το τυλίγω σε ντολμά αλλά όχι πολύ σφιχτά γιατί το ρύζι θα φουσκώσει. Στρώνω τους ντολμάδες στη σειρά μέσα στην κατσαρόλα. Τους σκεπάζω με όσα φύλλα τυχόν περισσέψουν. Τοποθετώ ένα πυρίμαχο πιάτο πάνω από τους ντολμάδες για να τους κρατάει στη θέση τους να μη διαλυθούν στο ψήσιμο. Προσθέτω το υπόλοιπο λάδι και 2 φλιτζάνια ζεστό νερό (ή τόσο όσο να τους σκεπάζει). Κλείνω το καπάκι και τους μαγειρεύω σε μέτρια φωτιά για 60’.

Σερβίρω τους λαχανοντολμάδες σε μια πιατέλα. Αφαιρώ τα λαχανόφυλλα από τον πάτο της κατσαρόλας. Δεν τα πετάω. Τα φυλάω και τα χρησιμοποιώ σε μια σούπα. Ρίχνω στο ζουμί που έμεινε στην κατσαρόλα το corn flour διαλυμένο σε λίγο κρύο νερό και το χτυπάω με το σύρμα. Σιγοβράζω μέχρι να πήξει λίγο. Προσθέτω τον χυμό του λεμονιού και ανακατεύω. Δοκιμάζω μήπως χρειάζεται λίγο αλάτι και πιπέρι. Περιχύνω τους λαχανοντολμάδες με αυτή τη σάλτσα. 

Εναλλακτικά φτιάχνω μια σάλτσα αυγολέμονο μαζί με το ζουμί που έμεινε στην κατσαρόλα.

Άντε, καλή επιτυχία και καλή όρεξη!

Με αγάπη,

η θεία Μαριλίζ

Υ.Γ. Εδώ είμαι. Δεν πιστεύω να το έχαψες ότι θα άφηνα τον θείο Γιώργο να σουλατσάρει μες στο blog μου και να ψαχουλεύει τις συνταγές μου… Χα! Αυτό μας έλειπε!

* Μοιραστείτε το link με φίλους & εγγραφείτε στα μέλη αναγνώστες του blog για να ενημερώνεστε πρώτοι!

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΔΕΙΤΕ ΣΑΝ SLIDESHOW

ΛΟΓΙΑ ΔΙΑΣΗΜΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΙΤΑ ΜΕ ΡΟΔΑΚΙΝΟ

ΛΟΓΙΑ ΔΙΑΣΗΜΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΙΤΑ ΜΕ ΡΟΔΑΚΙΝΟ 

Ήθελα σήμερα να φτιάξω κάτι απλό, εύκολο και γρήγορο αλλά ενδιαφέρον και ζουμερό. Το ροδάκινο θυμίζει στους ποιητές τα χείλη της γυναίκας όταν λαχταρούν ένα φιλί.

8 Μαρτίου. Η Ημέρα της Γυναίκας έγραφε το ημερολόγιο. Δεν συνηθίζω να δίνω μεγάλη σημασία σε παρόμοιες γιορτές. «Γιορτές ατζέντας» τις ονομάζω. Θα είχε νόημα να μπορούν να γιορτάζουν κάθε ημέρα όλες οι γυναίκες. Σε όλες τις κοινωνίες, τους πολιτισμούς και τις θρησκείες. Ελεύθερες, και με τη δυνατότητα να μορφωθούν, να εργαστούν, να κάνουν παιδιά τόσα, όσα μπορούν να «ζήσουν» χωρίς να αφήσουν στην άκρη την προσωπική τους εξέλιξη. Δίχως να πρέπει να λογοδοτούν για κάθε σκέψη τους, λόγο ή πράξη τους σε κάποιον αρσενικό «αφέντη» τιμωρό, άνθρωπο ή θεό.

Έκανα σήμερα μια συλλογή από λόγια που λέγεται πως γράφτηκαν ή ειπώθηκαν από διάσημες γυναίκες. Δεν βάζω και το χέρι μου στη φωτιά. Αν δεν δεις κάτι τυπωμένο σε έγκυρη έκδοση, αν δεν ήσουν κι εσύ μπροστά, ποτέ δεν ξέρεις τι ακριβώς ειπώθηκε, σε ποιο πλαίσιο και τι μπορεί να έχει, σκόπιμα ή κατά λάθος, αλλοιωθεί. Πάντως, τα συγκεντρωμένα γυναικεία λόγια που θα βρεις παρακάτω, βρίσκω πως έχουν ενδιαφέρον. Τα περισσότερα δεν είναι λόγια του αέρα, είναι λόγια της καρδιάς. Σου έχω ποικιλία από διασημότητες, σχεδόν για όλα τα γούστα.

Όσο λοιπόν θα ψήνονται στον φούρνο τα ροδακινοπιτάκια μας, σε προσκαλώ να ρίξεις κι εσύ μια ματιά. Είτε είσαι γυναίκα είτε άντρας, μπορεί να εμπνευστείς. Ή ακόμα και να σκεφτείς. Α! Και στο τέλος σου έχω μαζέψει μερικά λόγια που είπαν κάποιοι γνωστοί άντρες σχετικά με τις γυναίκες. Κι αυτό ενδιαφέρον! Όσο μια κλειδαρόπορτα…

ΓΛΥΚΟ ΣΦΟΛΙΑΤΑ ΜΕ ΡΟΔΑΚΙΝΟ

(δόση για 12 κομμάτια)

ΥΛΙΚΑ

2 φύλλα (1 πακέτο) έτοιμη φρέσκια σφολιάτα ψυγείου

6 ώριμα ροδάκινα μετρίου μεγέθους καθαρισμένα και κομμένα στα δυο ή 2 κονσέρβες ροδάκινο

6 γεμάτες κ.σ. καστανή ζάχαρη

1 γεμάτη κ.σ. κανέλλα τριμμένη

1 γεμάτη κ.γλ. τζίντζερ τριμμένο

1 κούπα ζάχαρη άχνη

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Στρώνω αντικολλητικό χαρτί στη μεγάλη λαμαρίνα του φούρνου. Τοποθετώ τα ροδάκινα με τη στρογγυλή τους πλευρά προς τα κάτω. Μοιράζω στο κοίλο μέρος τους την κανέλλα, το τζίντζερ και την καστανή ζάχαρη. Κόβω τετράγωνα από το φύλλο της σφολιάτας, καλύπτω το κάθε ροδάκινο και κλείνω την περιφέρεια τσιμπώντας με τα δάχτυλα γύρω-γύρω. Ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο για 30’ στους 180^ο C. Τα αναποδογυρίζω και όταν κρυώσουν τα πασπαλίζω με τη ζάχαρη άχνη.

Μπορείς να βάλεις 3 ροδάκινα και 3 μήλα κόκκινα. Ή μόνο μήλα, αν δεν σου αρέσει το ροδάκινο. Εναλλακτικά μπορεί να γίνει σαν πίτα. Να κόψεις τα φρούτα κομματάκια και να τα σκεπάσεις με το φύλλο τρυπώντας το με πιρούνι σε διάφορα σημεία για να φουσκώσει ομοιόμορφα.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ & ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ

Πρώτα, έχασα βάρος, έπειτα έχασα τη φωνή μου και τώρα έχασα τον Ωνάση.

Maria Callas

Μην υποβιβάζεις τον εαυτό σου, αυτόν έχεις μόνο.

Janis Joplin

Αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου, δεν μπορείς να αγαπήσεις κανέναν άλλο. Νομίζω πως οι γυναίκες το ξεχνούν αυτό.

Jennifer Lopez

Λένε συχνά πως «η ομορφιά βρίσκεται στα μάτια εκείνου που τη βλέπει». Εγώ λέω πως το πιο απελευθερωτικό πράγμα σχετικά με την ομορφιά είναι να συνειδητοποιήσεις πως εσύ είσαι εκείνος που τη βλέπει.

Salma Hayek

Ποτέ δεν θέλησα να μοιάσω με τα μοντέλα στα εξώφυλλα των περιοδικών. Αντιπροσωπεύω την πλειοψηφία των γυναικών και είμαι πολύ περήφανη γι’ αυτό.

Adele

Μια γυναίκα έχει την ηλικία που της αξίζει.

Coco Chanel

ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΑΝΔΡΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Μια ερωτευμένη γυναίκα δεν σκέφτεται ποτέ λογικά. Αν το κάνει προφανώς δεν είναι ερωτευμένη.

Mae West

Έχω κοιμηθεί μόνο με τους άντρες που παντρεύτηκα. Πόσες γυναίκες μπορούν να το ισχυριστούν αυτό;

Elizabeth Taylor

Οι γυναίκες μπορούν να προσποιηθούν οργασμό. Οι άντρες όμως μπορούν να προσποιηθούν ολόκληρη σχέση.

Sharon Stone

Ένας άντρας για μένα είναι σαν το κερασάκι στην τούρτα. Όμως η τούρτα είμαι εγώ και η τούρτα μου είναι μια χαρά κι από μόνη της.

Halle Berry

Στο τέλος της ημέρας οι άνθρωποι σκέφτονται πως ένας άντρας είναι η μοναδική απάντηση για να νιώσουν εκπλήρωση. Τελικά, προτιμώ μια ακόμα δουλειά.

Princess Diana‎

Ένας αρχαιολόγος είναι ο ιδανικός άντρας που θα μπορούσε να έχει μια γυναίκα. Όσο αυτή μεγαλώνει τόσο περισσότερο θα τον ενδιαφέρει.

Agatha Christi

Καταλήγουμε στην αγάπη, όχι βρίσκοντας τον τέλειο άνθρωπο, αλλά μαθαίνοντας να βλέπουμε την τελειότητα σε έναν μη τέλειο άνθρωπο.

Angelina Jolie

Όποτε μια γυναίκα πάρει λάθος δρόμο οι άντρες τρέχουν από πίσω της.

Mae West

Οι γυναίκες θέλουν ο έρωτας να γίνει μυθιστόρημα, ενώ οι άντρες διήγημα.

Daphne du Maurier

Οι περισσότερες γυναίκες βάζουν στόχο να αλλάξουν έναν άντρα, και μόλις τον αλλάξουν δεν τους αρέσει πια.

Marlene Dietrich

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ & ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ

Στην πολιτική αν θες να ειπωθεί κάτι ζήτα το από έναν άντρα, αν θες να γίνει κάτι ζήτα το από μια γυναίκα.

Margaret Thatcher

Κάποτε ο παππούς μου, μού είπε πως υπάρχουν δυο είδη ανθρώπων: εκείνοι που κάνουν όλη τη δουλειά και εκείνοι που παίρνουν τους επαίνους και τις τιμές. Μου είπε να προσπαθήσω να βρίσκομαι στην πρώτη ομάδα - εκεί υπάρχει πολύ μικρότερος ανταγωνισμός.

Indira Gandhi

Οι γυναίκες που προσπαθούν να γίνουν ίσες με τους άντρες έχουν έλλειψη φιλοδοξίας.

Marilyn Monroe

Μπορώ να σας υποσχεθώ πως οι γυναίκες που θα συνεργαστούν, συνδεδεμένες, καλά πληροφορημένες και μορφωμένες, μπορούν να φέρουν την ειρήνη και την ευημερία σ’ αυτόν τον καταραμένο πλανήτη.

Isabel Allende

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ & ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

Ποτέ δεν κοιτάζω αυτό που ήδη έχει γίνει. Βλέπω μόνο τι απομένει να γίνει.

Marie Curie

Η γιαγιά μου με έμαθε να διαβάζω και αυτό ήταν που άνοιξε μπροστά μου όλων των ειδών τις δυνατότητες.

Oprah Winfrey

Πολλοί άνθρωποι φοβούνται να πουν τι θέλουν. Αυτός είναι ο λόγος που δεν αποκτούν αυτό που θέλουν… Υπερασπίζομαι την ελευθερία της έκφρασης, το να μπορείς να κάνεις αυτό που πιστεύεις, και να κυνηγάς τα όνειρά σου.

Madonna

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ

Ποτέ δεν είναι αργά να ξεκινήσεις από την αρχή, ποτέ δεν είναι αργά για να ευτυχήσεις.

Jane Fonda

Αν θέλεις να αποκτήσεις το ουράνιο τόξο θα πρέπει να συμφιλιωθείς με τη βροχή.

Dolly Parton

Αν ακολουθείς όλους τους κανόνες, χάνεις όλη τη διασκέδαση.

Katharine Hepburn

Τα καλά λόγια μπορεί να είναι σύντομα και να λέγονται εύκολα όμως η ηχώ τους είναι αληθινά άπειρη.

Mother Teresa

Επιτυχία είναι να αποκτάς αυτό που θέλεις, ευτυχία είναι να θέλεις αυτό που αποκτάς

Ingrid Bergman

ΚΑΙ ΤΩΡΑ… ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΝΟΣ ΑΝΤΡΑ!

Αν δεν υπήρχαν οι γυναίκες, οι άντρες ακόμα θα ζούσανε στις σπηλιές τρώγοντας ωμό κρέας γιατί φτιάξαμε έναν πολιτισμό με στόχο να εντυπωσιάσουμε τις φιλενάδες μας.

Orson Welles

Ως συνήθως, μια σπουδαία γυναίκα κρύβεται πίσω από κάθε ηλίθιο άντρα.

John Lennon

Αν οι γυναίκες κυβερνούσαν τον κόσμο, δεν θα είχαμε πολέμους, παρά μόνο αυτές τις έντονες διαπραγματεύσεις κάθε 28 ημέρες.

Robin Williams

Στους 1.000 άντρες, μόνο ένας γίνεται αρχηγός. Οι υπόλοιποι 999 ακολουθούν γυναίκες.

Groucho Marx

Λέμε πως η δουλεία εξαλείφθηκε από τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό, όμως αυτό δεν είναι αλήθεια. Η δουλεία εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά τώρα εφαρμόζεται μόνο σε γυναίκες και ονομάζεται πορνεία.

Victor Hugo

Οι γυναίκες είναι πιο συναρπαστικές στην ηλικία μεταξύ των 35 και 40 αφού έχουν κερδίσει κάποιες κούρσες και πλέον γνωρίζουν πώς να κινούνται. Εφόσον ελάχιστες γυναίκες ξεπερνούν ποτέ τα 40 χρόνια, η συναρπαστική εμπειρία μπορεί να συνεχιστεί στο μάξιμουμ και επ’ άπειρον.

Christian Dior

Οι γυναίκες παντρεύονται άντρες ελπίζοντας πως θα αλλάξουν. Οι άντρες παντρεύονται γυναίκες ελπίζοντας πως δεν θα αλλάξουν. Έτσι και οι δυο αναπόφευκτα απογοητεύονται.

Albert Einstein

Η κοπέλα ελπίζει, η γυναίκα χαίρεται, η γριά αναπολεί.

Victor Hugo

Οι γυναίκες είναι φτιαγμένες για να αγαπηθούν, όχι για να κατανοηθούν.

Oscar Wilde

Γυναίκες. Είναι ένα πλήρες μυστήριο.

Stephen Hawking

Με αγάπη,

η θεία Μαριλίζ

Υ.Γ. Δεν πιστεύω να θέλεις κι υστερόγραφο; Σήμερα δεν έχει υστερόγραφο. (Για σένα το λέω Σίσσυ Σ.)

* Μοιραστείτε το link με φίλους & εγγραφείτε στα μέλη αναγνώστες του blog για να ενημερώνεστε πρώτοι!