ΟΤΑΝ ΛΕΙΠΕΙ Η ΓΑΤΑ… ΛΑΧΑΝΟΝΤΟΛΜΑΔΕΣ!

ΟΤΑΝ ΛΕΙΠΕΙ Η ΓΑΤΑ… ΛΑΧΑΝΟΝΤΟΛΜΑΔΕΣ!

Γεια. Είμαι ο θείος Γιώργος. Η θεία Μαριλίζ πετάχτηκε για λίγο έξω κι είπα να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία. Να μπω να δω τι γράφει και τι γίνεται εδώ μέσα στο blog…

Προχθές, ήταν τα γενέθλιά μου. Έκλεισα τα 80! Δεν το πιστεύεις, ε; Ούτε κι εγώ. Όμως αυτά συμβαίνουν στη ζωή. Για δες πως ήμουν κάποτε. Εδώ στη φωτογραφία είμαι ο μικρός στο κέντρο. 1936.

Για να με ευχαριστήσει μου έφτιαξε ένα από τα αγαπημένα μου φαγητά. Λαχανοντολμάδες. Ούτε ένας δεν έμεινε. Ευτυχώς η θεία τράβηξε μερικές φωτογραφίες, έτσι για να τους θυμόμαστε. Ωραίοι έγιναν. 

Έστρωσε τα σερβίτσια της μάνας μου – τιμής ένεκεν μιας και αυτή με γέννησε. Τα αγαπάει πολύ αυτά τα ηλικίας 100 ετών σερβίτσια για έναν ακόμη λόγο. Η Μαριλίζ τα έσωσε όταν ήταν να έρθει η μπουλντόζα να κατεδαφίσει ό,τι είχε απομείνει από το πατρικό προσφυγικό μου σπίτι μετά από τον σεισμό την ώρα που εγώ ήθελα να φύγω όπως-όπως χωρίς να πάρω τίποτα.

Τους φάγαμε και το βράδυ πήγαμε μαζί σε ένα μπαρ με τον γιο μου και τη σύντροφό του. Δεν ήταν ένα τυχαίο μπαρ. Μέχρι πριν από 50 χρόνια, το μαγαζί αυτό ανήκε στον πατέρα μου. Ήταν μπακαλοταβέρνα. Στη Νέα Φιλαδέλφεια. 

Η φωτογραφία αυτή τραβήχτηκε το 1943, μέσα στην Γερμανική Κατοχή. Ήταν επίσημη Κατοχή. Όχι ανεπίσημη όπως τώρα. Οι περισσότεροι πελάτες ήταν γείτονες και φίλοι του πατέρα μου. Καθόντουσαν και έπιναν κι έλεγαν ιστορίες και πολλές φορές ξεχνούσαν να σηκωθούν να πάνε στα σπίτια τους. Ιστορίες…

Ψάχνω τώρα να βρω που έχει κρύψει τη συνταγή, κι άμα τη βρω θα σου την πω. Εδώ μέσα στην κουζίνα της, χαμός γίνεται. Έχει ένα ράφι δίπλα στην καρέκλα της. Θά ‘χει μαζέψει και πάνω από 50 βιβλία μαγειρικής τόσα χρόνια. Από 16 χρονών μαγειρεύει. Έχει κι ένα τετράδιο με συνταγές της γιαγιάς της αλλά και κάτι ντοσιέ με δικές της συνταγές. Κάτι περίεργα που σκέφτεται μόνη της και που μου τα μαγειρεύει να τα φάω πρώτα εγώ – σαν πειραματόζωο. Αλλά, περίμενε, πού θα πάει, θα τη βρω τη συνταγή!

Ιδέα δεν έχω από μαγειρική. Κάποτε, πριν 20 χρόνια νομίζω, είχα μαγειρέψει κάτι κροκέτες μπακαλιάρου. Κατεψυγμένες ήτανε, μη φανταστείς. Α! Όχι. Ψέματα λέω. Είχα φτιάξει και μια μακαρονάδα. Αλλά αυτό ήταν πριν. Το 1989 νομίζω. Τέλος πάντων, δύσκολο πράμα η μαγειρική. Καλύτερα να τρως παρά να μαγειρεύεις, δεν ξέρω αν συμφωνείς. 

Ευτυχώς, δεν χρειάστηκε ποτέ να μαγειρέψω. Η μανούλα μου, Μικρασιάτισσα από το Ικόνιο, μαγείρευε τα πάντα. Και η πρώτη μου γυναίκα, δεν μπορώ να πω, ήταν καλή μαγείρισσα. Και η θεία Μαριλίζ, ποτέ δεν με άφησε νηστικό. Τελευταία βέβαια δουλεύει στο κομπιούτερ μέρα νύχτα, ασχολείται με τέσσερα – πέντε πράγματα ταυτόχρονα και δεν έχει και τόσο χρόνο. Ευτυχώς που υπάρχει κι αυτό εδώ το μπλογκ - τουλάχιστον μαγειρεύει μια φορά την εβδομάδα για να φωτογραφίζει τα φαγητά να τα βλέπετε εσείς κι έτσι ευτυχώς τρώω κι εγώ κανένα πιάτο.

Α! Να την η συνταγή! Εδώ ήταν. Δε σου τό ‘πα ότι θα τη βρω; Ορίστε. Πάρε χαρτί και γράφε. Ή κάνε αυτό το copy-paste, πως το λέτε εσείς που παίζετε συνέχεια με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές…

ΛΑΧΑΝΟΝΤΟΛΜΑΔΕΣ

ΥΛΙΚΑ

1 λάχανο μεγάλο (1 ½ κιλό) κατάλληλο για βραστό

200 γρ. ρύζι κατάλληλο για γεμιστά

600 γρ. κιμά ανάμικτο βοδινό με χοιρινό

2 κρεμμύδια μέτρια ψιλοκομμένα, ½ ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο, ½ ματσάκι δυόσμο ψιλοκομμένο

1 φλιτζ. ελαιόλαδο, 1 κ.σ. μαργαρίνη

½ φλιτζ. χυμό λεμονιού, 1 κ.γλ. corn flour, αλάτι & πιπέρι κατά βούληση, 2 φλιτζ. ζεστό νερό

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Σε μια κατσαρόλα σοτάρω το κρεμμύδι με το μισό ελαιόλαδο και λίγο νερό. Όταν κρυώσει λίγο, το βάζω μαζί με το λάδι του μέσα σε μια λεκάνη και το ζυμώνω με το ρύζι, τον κιμά, τη μαργαρίνη, τον άνηθο, τον δυόσμο, το αλάτι και το πιπέρι μέχρι να ενωθούν καλά όλα τα υλικά.

 

Σε μια μεγάλη βαθιά κατσαρόλα βράζω νερό με λίγο αλάτι. Αφαιρώ το κοτσάνι και τα εξωτερικά φύλλα από το λάχανο και το ρίχνω να βράσει 5’. Το κατεβάζω από τη φωτιά και το αφήνω να κρυώσει μέσα στην κατσαρόλα για 10’ για να μαλακώσουν τα φύλλα. Ύστερα ξεχωρίζω τα φύλλα και τα απλώνω να στραγγίξουν από τα νερά.

Βάζω στον πάτο μιας φαρδιάς κατσαρόλας μια στρώση από τα πιο χοντρά φύλλα. Παίρνω ένα-ένα φύλλο, βάζω στη μέση μια κουταλιά γέμιση και το τυλίγω σε ντολμά αλλά όχι πολύ σφιχτά γιατί το ρύζι θα φουσκώσει. Στρώνω τους ντολμάδες στη σειρά μέσα στην κατσαρόλα. Τους σκεπάζω με όσα φύλλα τυχόν περισσέψουν. Τοποθετώ ένα πυρίμαχο πιάτο πάνω από τους ντολμάδες για να τους κρατάει στη θέση τους να μη διαλυθούν στο ψήσιμο. Προσθέτω το υπόλοιπο λάδι και 2 φλιτζάνια ζεστό νερό (ή τόσο όσο να τους σκεπάζει). Κλείνω το καπάκι και τους μαγειρεύω σε μέτρια φωτιά για 60’.

Σερβίρω τους λαχανοντολμάδες σε μια πιατέλα. Αφαιρώ τα λαχανόφυλλα από τον πάτο της κατσαρόλας. Δεν τα πετάω. Τα φυλάω και τα χρησιμοποιώ σε μια σούπα. Ρίχνω στο ζουμί που έμεινε στην κατσαρόλα το corn flour διαλυμένο σε λίγο κρύο νερό και το χτυπάω με το σύρμα. Σιγοβράζω μέχρι να πήξει λίγο. Προσθέτω τον χυμό του λεμονιού και ανακατεύω. Δοκιμάζω μήπως χρειάζεται λίγο αλάτι και πιπέρι. Περιχύνω τους λαχανοντολμάδες με αυτή τη σάλτσα. 

Εναλλακτικά φτιάχνω μια σάλτσα αυγολέμονο μαζί με το ζουμί που έμεινε στην κατσαρόλα.

Άντε, καλή επιτυχία και καλή όρεξη!

Με αγάπη,

η θεία Μαριλίζ

Υ.Γ. Εδώ είμαι. Δεν πιστεύω να το έχαψες ότι θα άφηνα τον θείο Γιώργο να σουλατσάρει μες στο blog μου και να ψαχουλεύει τις συνταγές μου… Χα! Αυτό μας έλειπε!

* Μοιραστείτε το link με φίλους & εγγραφείτε στα μέλη αναγνώστες του blog για να ενημερώνεστε πρώτοι!

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΔΕΙΤΕ ΣΑΝ SLIDESHOW